Jump to content

θεοποίηση

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Koine Greek θεοποίησις (theopoíēsis), with -ση (-si) ending.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /θe.oˈpi.i.si/
  • Hyphenation: θε‧ο‧ποί‧η‧ση

Noun

[edit]

θεοποίηση (theopoíisif

  1. deification (the act of deifying; exaltation to divine honors; apotheosis)
  2. deification (excessive praise)

Declension

[edit]
singular plural
nominative θεοποίηση (theopoíisi) θεοποιήσεις (theopoiíseis)
genitive θεοποίησης (theopoíisis) θεοποιήσεων (theopoiíseon)
accusative θεοποίηση (theopoíisi) θεοποιήσεις (theopoiíseis)
vocative θεοποίηση (theopoíisi) θεοποιήσεις (theopoiíseis)

Older or formal genitive singular: θεοποιήσεως (theopoiíseos)

[edit]

References

[edit]
  1. ^ θεοποίηση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language