επανόρθωση

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐπανόρθω(σῐς) (epanórthō(sis)) modern ending -ση. Morphologically, from επ- (“re-”) ‎ ανόρθωση ‎ [Term?] (“lifting up”).

Pronunciation

• IPA^(key): /e.paˈnor.θo.si/
• Hyphenation: ε‧πα‧νόρ‧θω‧ση

Noun

επανόρθωση • (epanórthosi) f (plural επανορθώσεις)

1. reparation, redressing, restoration

Declension

	singular	plural
nominative	επανόρθωση (epanórthosi)	επανορθώσεις (epanorthóseis)
genitive	επανόρθωσης (epanórthosis)	επανορθώσεων (epanorthóseon)
accusative	επανόρθωση (epanórthosi)	επανορθώσεις (epanorthóseis)
vocative	επανόρθωση (epanórthosi)	επανορθώσεις (epanorthóseis)

Older or formal genitive singular: επανορθώσεως (epanorthóseos)

Related terms

• ανεπανόρθωτος (anepanórthotos, “irreparable”)
• ανόρθωση f (anórthosi, “lifting up”)
• and see: επανορθώνω (epanorthóno, “to repair”)