Jump to content

εξαίρεση

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Ancient Greek ἐξαίρεσῐς (exaíresis) with -ση (-si) ending and semantic loan from French exception.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /eˈkse.ɾe.si/
  • Hyphenation: ε‧ξαί‧ρε‧ση

Noun

[edit]

εξαίρεση (exaíresif (plural εξαιρέσεις)

  1. exception
  2. exemption

Declension

[edit]
singular plural
nominative εξαίρεση (exaíresi) εξαιρέσεις (exairéseis)
genitive εξαίρεσης (exaíresis) εξαιρέσεων (exairéseon)
accusative εξαίρεση (exaíresi) εξαιρέσεις (exairéseis)
vocative εξαίρεση (exaíresi) εξαιρέσεις (exairéseis)

Older or formal genitive singular: εξαιρέσεως (exairéseos)

[edit]

References

[edit]
  1. ^ εξαίρεση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language