ενοποίηση
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly from ενοποιώ (enopoió) -ση (-si).[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]ενοποίηση • (enopoíisi) f (plural ενοποιήσεις)
- unification, integration (the act of unifying; the state of being unified)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ενοποίηση (enopoíisi) | ενοποιήσεις (enopoiíseis) |
| genitive | ενοποίησης (enopoíisis) | ενοποιήσεων (enopoiíseon) |
| accusative | ενοποίηση (enopoíisi) | ενοποιήσεις (enopoiíseis) |
| vocative | ενοποίηση (enopoíisi) | ενοποιήσεις (enopoiíseis) |
Older or formal genitive singular: ενοποιήσεως (enopoiíseos)
References
[edit]- ^ ενοποίηση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language