εμπειρισμός

Greek

Etymology

Borrowed from French empirisme.

Pronunciation

• IPA^(key): /em.bi.ɾiˈzmos/
• Hyphenation: ε‧μπει‧ρι‧σμός

Noun

εμπειρισμός • (empeirismós) m (plural εμπειρισμοί)

1. deciding or acting based on one's experience, not theoretical knowledge (sometimes derogatory)
2. (philosophy) empiricism

Declension

	singular	plural
nominative	εμπειρισμός (empeirismós)	εμπειρισμοί (empeirismoí)
genitive	εμπειρισμού (empeirismoú)	εμπειρισμών (empeirismón)
accusative	εμπειρισμό (empeirismó)	εμπειρισμούς (empeirismoús)
vocative	εμπειρισμέ (empeirismé)	εμπειρισμοί (empeirismoí)

Usuarlly in the singular.

Synonyms

• εμπειριαρχία f (empeiriarchía)
• εμπειριοκρατία f (empeiriokratía)

Related terms

• εμπειρία (empeiría, “experience”)
• εμπειριαρχία f (empeiriarchía)
• εμπειρικός (empeirikós)
• εμπειριοκρατία f (empeiriokratía)
• εμπειριστής (empeiristís)

and see: έμπειρος (émpeiros, “experienced”)

Further reading

• εμπειρισμός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language