διοικητής

Ancient Greek

Etymology

From δῐοικέω (dioikéō, “to manage, administer”) ‎ -τής (-tḗs, masculine agentive suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /di.oi̯.kɛː.tɛ̌ːs/ → /ði.y.ciˈtis/ → /ði.i.ciˈtis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.oi̯.kɛː.tɛ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.y.ke̝ˈte̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.y.ciˈtis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.y.ciˈtis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.i.ciˈtis/

Noun

δῐοικητής • (dioikētḗs) m (genitive δῐοικητοῦ); first declension

1. administrator, governor, treasurer
2. (in Egypt) chief financial official
3. (astrology) controller, of the seven planets

Declension

First declension of ὁ δῐοικητής; τοῦ δῐοικητοῦ (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ δῐοικητής ho dioikētḗs	τὼ δῐοικητᾱ́ tṑ dioikētā́	οἱ δῐοικηταί hoi dioikētaí
Genitive	τοῦ δῐοικητοῦ toû dioikētoû	τοῖν δῐοικηταῖν toîn dioikētaîn	τῶν δῐοικητῶν tôn dioikētôn
Dative	τῷ δῐοικητῇ tôi dioikētêi	τοῖν δῐοικηταῖν toîn dioikētaîn	τοῖς δῐοικηταῖς toîs dioikētaîs
Accusative	τὸν δῐοικητήν tòn dioikētḗn	τὼ δῐοικητᾱ́ tṑ dioikētā́	τοὺς δῐοικητᾱ́ς toùs dioikētā́s
Vocative	δῐοικητᾰ́ dioikētá	δῐοικητᾱ́ dioikētā́	δῐοικηταί dioikētaí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• δῐοικητῐκός (dioikētikós)

Descendants

• Greek: διοικητής (dioikitís)

Further reading

• “διοικητής”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• διοικητής in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• διοικητής in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek διοικητής (dioikētḗs). By surface analysis, διοικώ (dioikó) ‎ -τής (-tís).

Pronunciation

• IPA^(key): /ði.i.kiˈtis/
• Hyphenation: δι‧οι‧κη‧τής

Noun

διοικητής • (dioikitís) m (plural διοικητές, feminine διοικήτρια)

1. chief administrator, governor (person in charge of administration)

   διοικητής της κεντρικής τράπεζας ― dioikitís tis kentrikís trápezas ― governor of the central bank

2. (military) commander

Declension

	singular	plural
nominative	διοικητής (dioikitís)	διοικητές (dioikités)
genitive	διοικητή (dioikití)	διοικητών (dioikitón)
accusative	διοικητή (dioikití)	διοικητές (dioikités)
vocative	διοικητή (dioikití)	διοικητές (dioikités)

Related terms

• διοίκηση f (dioíkisi)
• διοικητήριο n (dioikitírio)
• διοικητικός (dioikitikós)
• διοικώ (dioikó)