δαιμονοποίηση

Greek

Etymology

From δαιμονοποιώ (daimonopoió) ‎ -ση (-si) or δαίμον(ας) (daímon(as)) ‎ -ο- (-o-) ‎ -ποίηση (-poíisi).

Pronunciation

• IPA^(key): /ðe.mo.noˈpi.i.si/
• Hyphenation: δαι‧μο‧νο‧ποί‧η‧ση

Noun

δαιμονοποίηση • (daimonopoíisi) f

1. demonization, demonisation

Declension

	singular	plural
nominative	δαιμονοποίηση (daimonopoíisi)	δαιμονοποιήσεις (daimonopoiíseis)
genitive	δαιμονοποίησης (daimonopoíisis)	δαιμονοποιήσεων (daimonopoiíseon)
accusative	δαιμονοποίηση (daimonopoíisi)	δαιμονοποιήσεις (daimonopoiíseis)
vocative	δαιμονοποίηση (daimonopoíisi)	δαιμονοποιήσεις (daimonopoiíseis)

Formal genitive singular in -εως (-eos) is not common for this group of words. Also, genitive singular in old fashion: δαιμονοποιήσεως.

Related terms

• δαιμονοποιώ (daimonopoió, “demonise, demonize”)

• and see: δαίμονας m (daímonas, “demon”) & -ποίηση f (-poíisi)