ανατείνω
See also: ἀνατείνω
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly, from Ancient Greek ἀνατείνω (anateínō, “lift up, spread, expand”). By surface analysis, ανα- (“re-”) τείνω (“stretch”).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]ανατείνω • (anateíno) (past ανέτεινα/ανάτεινα, passive ανατείνομαι) passive past: ανατάθηκα
Conjugation
[edit]ανατείνω ανατείνομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | ανατείνω | ανατείνω | ανατείνομαι | αναταθώ |
| 2 sg | ανατείνεις | ανατείνεις | ανατείνεσαι | αναταθείς |
| 3 sg | ανατείνει | ανατείνει | ανατείνεται | αναταθεί |
| 1 pl | ανατείνουμε, [‑ομε] | ανατείνουμε, [‑ομε] | ανατεινόμαστε | αναταθούμε |
| 2 pl | ανατείνετε | ανατείνετε | ανατείνεστε, ανατεινόσαστε | αναταθείτε |
| 3 pl | ανατείνουν(ε) | ανατείνουν(ε) | ανατείνονται | αναταθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | ανέτεινα, ανάτεινα1 | ανέτεινα, ανάτεινα1 | ανατεινόμουν(α) | ανατάθηκα |
| 2 sg | ανέτεινες, ανάτεινες | ανέτεινες, ανάτεινες | ανατεινόσουν(α) | ανατάθηκες |
| 3 sg | ανέτεινε, ανάτεινε | ανέτεινε, ανάτεινε | ανατεινόταν(ε) | ανατάθηκε |
| 1 pl | ανατείναμε | ανατείναμε | ανατεινόμασταν, (‑όμαστε) | αναταθήκαμε |
| 2 pl | ανατείνατε | ανατείνατε | ανατεινόσασταν, (‑όσαστε) | αναταθήκατε |
| 3 pl | ανέτειναν, ανατείναν(ε), ανάτειναν | ανέτειναν, ανατείναν(ε), ανάτειναν | ανατείνονταν, (ανατεινόντουσαν) | ανατάθηκαν, αναταθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ανατείνω ➤ | θα ανατείνω ➤ | θα ανατείνομαι ➤ | θα αναταθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ανατείνεις, … | θα ανατείνεις, … | θα ανατείνεσαι, … | θα αναταθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ανατείνει έχω, έχεις, … ανατεταμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … αναταθεί είμαι, είσαι, … ανατεταμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ανατείνει είχα, είχες, … ανατεταμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … αναταθεί ήμουν, ήσουν, … ανατεταμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ανατείνει θα έχω, θα έχεις, … ανατεταμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … αναταθεί θα είμαι, θα είσαι, … ανατεταμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | ανάτεινε | ανάτεινε | — | — |
| 2 pl | ανατείνετε | ανατείνετε | ανατείνεστε | αναταθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | ανατείνοντας ➤ | ανατεινόμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας ανατείνει ➤ | {ανατεταμένος, ‑η, ‑o} ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | ανατείνει | αναταθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. The forms retaining the internal augment αν(α)-έτεινα are more formal. The second forms without the augment ανά-τεινα are informal. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
[edit]- ανάταση f (anátasi, “elevation, lifting; overhead arm raise”) (not to be confused with anatase)
- ημιανάταση f (imianátasi, “raising one arm overhead”)
- and see: τείνω (teíno, “to stretch, to tend”)