Jump to content

ανασύνθεση

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learnedly from ανασυνθέ(τω) (anasynthé(to))-ση (-si), a calque of French recomposition.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /a.naˈsin.θe.si/
  • Hyphenation: α‧να‧σύν‧θε‧ση

Noun

[edit]

ανασύνθεση (anasýnthesif (plural ανασυνθέσεις)

  1. recomposition, reconstitution, restructuring, rearrangement

Declension

[edit]
singular plural
nominative ανασύνθεση (anasýnthesi) ανασυνθέσεις (anasynthéseis)
genitive ανασύνθεσης (anasýnthesis) ανασυνθέσεων (anasynthéseon)
accusative ανασύνθεση (anasýnthesi) ανασυνθέσεις (anasynthéseis)
vocative ανασύνθεση (anasýnthesi) ανασυνθέσεις (anasynthéseis)

Older or formal genitive singular: ανασυνθέσεως (anasynthéseos)

[edit]

References

[edit]
  1. ^ ανασύνθεση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language