êse

See also: Appendix:Variations of "ese"

Ligurian

Etymology

Inherited from Early Medieval Latin essere, from Latin esse.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈeːse/

Verb

êse

1. (auxiliary) to be
2. to exist

   Synonym: exìste

Conjugation

    Conjugation of êse (highly irregular, suppletive)

infinitive	êse
auxiliary verb		êse		gerund		(e)séndo
present participle		esénte		past participle		stæto
person	singular			plural
	first	second	third	first	second	third
indicative	mi	ti	lê o/a	noî, niâtri	voî, viâtri	lô, liâtri
present	són	t'ê	l'é	sémmo	séi	són, én
imperfect	êa, êo	t'êi	l'êa	êmo, éimu, éivimo	êi	êan
future	saiò	ti saiæ	saiâ	saiêmo	saiéi	saiàn
conditional	mi	ti	lê o/a	noî, niâtri	voî, viâtri	lô, liâtri
present	saiéiva, saiæ, sàiva, sèiva	ti saiêsci	saiéiva, saiæ, sàiva, sèiva	saiêscimo	saiêsci	saiéivan, sàivan, sèivan
subjunctive	che mi	che ti	che lê o/a	che noî, che niâtri	che voî, che viâtri	che lô, che liâtri
present	ségge	ti séggi	ségge	ségimo, segémmo	segéi, segiæ, séggi	ségian
imperfect	foîse, fîse, fûse	ti foîsci, fîsci, fûsci	foîse, fîse, fûse	foîscimo, fîscimo, fûscimo	foîsci, fîsci, fûsci	foîsan, fîsan, fûsan
imperative		ti	lê o/a	noî, niâtri	voî, viâtri	lô, liâtri
	—	séggi	ségge	ségimo	segéi, segiæ, séggi	ségian

Noun

êse m (invariable)

1. being
2. existence