|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
urscaoilim
|
urscaoileann tú; urscaoilir†
|
urscaoileann sé, sí
|
urscaoilimid
|
urscaoileann sibh
|
urscaoileann siad; urscaoilid†
|
a urscaoileann; a urscaoileas / a n-urscaoileann*
|
urscaoiltear
|
past
|
d'urscaoil mé; d'urscaoileas / urscaoil mé‡; urscaoileas‡
|
d'urscaoil tú; d'urscaoilis / urscaoil tú; urscaoilis‡
|
d'urscaoil sé, sí / urscaoil sé, sí‡
|
d'urscaoileamar; d'urscaoil muid / urscaoileamar; urscaoil muid‡
|
d'urscaoil sibh; d'urscaoileabhair / urscaoil sibh; urscaoileabhair‡
|
d'urscaoil siad; d'urscaoileadar / urscaoil siad; urscaoileadar‡
|
a d'urscaoil / ar urscaoil*
|
urscaoileadh; hurscaoileadh†
|
past habitual
|
d'urscaoilinn / urscaoilinn‡; n-urscaoilinn‡‡
|
d'urscaoilteá / urscaoilteá‡; n-urscaoilteᇇ
|
d'urscaoileadh sé, sí / urscaoileadh sé, sí‡; n-urscaoileadh sé, s퇇
|
d'urscaoilimis; d'urscaoileadh muid / urscaoilimis; urscaoileadh muid‡; n-urscaoilimis‡‡; n-urscaoileadh muid‡‡
|
d'urscaoileadh sibh / urscaoileadh sibh‡; n-urscaoileadh sibh‡‡
|
d'urscaoilidís; d'urscaoileadh siad / urscaoilidís; urscaoileadh siad‡; n-urscaoilidís‡‡; n-urscaoileadh siad‡‡
|
a d'urscaoileadh / a n-urscaoileadh*
|
d'urscaoiltí / urscaoiltí‡; n-urscaoilt퇇
|
future
|
urscaoilfidh mé; urscaoilfead
|
urscaoilfidh tú; urscaoilfir†
|
urscaoilfidh sé, sí
|
urscaoilfimid; urscaoilfidh muid
|
urscaoilfidh sibh
|
urscaoilfidh siad; urscaoilfid†
|
a urscaoilfidh; a urscaoilfeas / a n-urscaoilfidh*
|
urscaoilfear
|
conditional
|
d'urscaoilfinn / urscaoilfinn‡; n-urscaoilfinn‡‡
|
d'urscaoilfeá / urscaoilfeá‡; n-urscaoilfeᇇ
|
d'urscaoilfeadh sé, sí / urscaoilfeadh sé, sí‡; n-urscaoilfeadh sé, s퇇
|
d'urscaoilfimis; d'urscaoilfeadh muid / urscaoilfimis‡; urscaoilfeadh muid‡; n-urscaoilfimis‡‡; n-urscaoilfeadh muid‡‡
|
d'urscaoilfeadh sibh / urscaoilfeadh sibh‡; n-urscaoilfeadh sibh‡‡
|
d'urscaoilfidís; d'urscaoilfeadh siad / urscaoilfidís‡; urscaoilfeadh siad‡; n-urscaoilfidís‡‡; n-urscaoilfeadh siad‡‡
|
a d'urscaoilfeadh / a n-urscaoilfeadh*
|
d'urscaoilfí / urscaoilfí‡; n-urscaoilf퇇
|
subjunctive
|
present
|
go n-urscaoile mé; go n-urscaoilead†
|
go n-urscaoile tú; go n-urscaoilir†
|
go n-urscaoile sé, sí
|
go n-urscaoilimid; go n-urscaoile muid
|
go n-urscaoile sibh
|
go n-urscaoile siad; go n-urscaoilid†
|
—
|
go n-urscaoiltear
|
past
|
dá n-urscaoilinn
|
dá n-urscaoilteá
|
dá n-urscaoileadh sé, sí
|
dá n-urscaoilimis; dá n-urscaoileadh muid
|
dá n-urscaoileadh sibh
|
dá n-urscaoilidís; dá n-urscaoileadh siad
|
—
|
dá n-urscaoiltí
|
imperative
|
urscaoilim
|
urscaoil
|
urscaoileadh sé, sí
|
urscaoilimis
|
urscaoiligí; urscaoilidh†
|
urscaoilidís
|
—
|
urscaoiltear
|
verbal noun
|
urscaoileadh
|
past participle
|
urscaoilte
|