ulama

English

Etymology 1

Ultimately from Classical Nahuatl ōllamaliztli. See also ullamaliztli.

Noun

ulama (uncountable)

1. A (modern) ball game, descended from tlachtli.

Etymology 2

Borrowed from Arabic عُلَمَاء (ʕulamāʔ).

Noun

ulama pl (plural only)

1. (Islam) Alternative form of ulema
   • 2000, Zadie Smith, White Teeth, London: Penguin Books, published 2001, →ISBN, page 469:

     There he […] became disillusioned with much of the Islamic clerical establishment, and first expressed his contempt for what he called ‘religious secularists’, those foolish ulama who attempt to separate politics from religion.

Etymology 3

Borrowed from Sinhalese [Term?].

Noun

ulama

1. The devil bird (an avian cryptid of Sri Lanka)
   • 1849 June, The Dublin University Magazine, page 692:

     There is a bird in Ceylon, which the natives call ulama, or the demon bird, which utters most loud and ear-piercing screams, strongly resembling the shrieks of a human being in severe bodily agony.

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		اولاما
Abjad		улама

Pronunciation

• IPA^(key): (ulamá) [uɫɑˈmɑ]
• IPA^(key): (uláma) [uˈɫɑmɑ]
• Hyphenation: u‧la‧ma

Etymology 1

From ula- (“to howl”) ‎ -ma.

Noun

ulamá (definite accusative ulamani, plural ulamalər)

1. verbal noun of ulamaq (“to howl”)
2. howl (protracted, mournful cry of an animal)

Verb

uláma

1. second-person singular imperative negative of ulamaq

Etymology 2

From dialectal ula- (“joint, connect, to attach”) ‎ -ma.

Noun

ulama (definite accusative ulamanı, plural ulamalar)

1. (horticulture) graft (small shoot or scion of a tree inserted in another tree)

   Synonym: calaq

2. (agriculture) plow beam (wooden structural element connecting the plow to the yoke)

Declension

Declension of ulama
	singular	plural
nominative	ulama	ulamalar
definite accusative	ulamanı	ulamaları
dative	ulamaya	ulamalara
locative	ulamada	ulamalarda
ablative	ulamadan	ulamalardan
definite genitive	ulamanın	ulamaların

Possessive forms of ulama
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	ulamam	ulamalarım
sənin (“your”)	ulaman	ulamaların
onun (“his/her/its”)	ulaması	ulamaları
bizim (“our”)	ulamamız	ulamalarımız
sizin (“your”)	ulamanız	ulamalarınız
onların (“their”)	ulaması or ulamaları	ulamaları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	ulamamı	ulamalarımı
sənin (“your”)	ulamanı	ulamalarını
onun (“his/her/its”)	ulamasını	ulamalarını
bizim (“our”)	ulamamızı	ulamalarımızı
sizin (“your”)	ulamanızı	ulamalarınızı
onların (“their”)	ulamasını or ulamalarını	ulamalarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	ulamama	ulamalarıma
sənin (“your”)	ulamana	ulamalarına
onun (“his/her/its”)	ulamasına	ulamalarına
bizim (“our”)	ulamamıza	ulamalarımıza
sizin (“your”)	ulamanıza	ulamalarınıza
onların (“their”)	ulamasına or ulamalarına	ulamalarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	ulamamda	ulamalarımda
sənin (“your”)	ulamanda	ulamalarında
onun (“his/her/its”)	ulamasında	ulamalarında
bizim (“our”)	ulamamızda	ulamalarımızda
sizin (“your”)	ulamanızda	ulamalarınızda
onların (“their”)	ulamasında or ulamalarında	ulamalarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	ulamamdan	ulamalarımdan
sənin (“your”)	ulamandan	ulamalarından
onun (“his/her/its”)	ulamasından	ulamalarından
bizim (“our”)	ulamamızdan	ulamalarımızdan
sizin (“your”)	ulamanızdan	ulamalarınızdan
onların (“their”)	ulamasından or ulamalarından	ulamalarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	ulamamın	ulamalarımın
sənin (“your”)	ulamanın	ulamalarının
onun (“his/her/its”)	ulamasının	ulamalarının
bizim (“our”)	ulamamızın	ulamalarımızın
sizin (“your”)	ulamanızın	ulamalarınızın
onların (“their”)	ulamasının or ulamalarının	ulamalarının

Further reading

• “ulama” in Obastan.com.

Indonesian

Etymology

From Malay ulama, from Classical Malay ulama, from Arabic عُلَمَاء (ʕulamāʔ), plural of عَالِم (ʕālim, “learned one”).

Pronunciation

• IPA^(key): /u.la.ma/
• Hyphenation: ula‧ma

Noun

ulama

1. (Islam) alim

Further reading

• “ulama” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation – Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic of Indonesia, 2016.

Spanish

Noun

ulama f (uncountable)

1. a Mesoamerican game played with a rubber ball and racquet

Turkish

Etymology

From ulamak (“to attach”) -ma

Pronunciation

• IPA^(key): /u.ɫɑˈmɑ/

Noun

ulama (definite accusative ulamayı, plural ulamalar)

1. (linguistics) liaison