stilstand

Dutch

Etymology

Compound of stil ‎ stand.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstɪl.stɑnt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: stil‧stand

Noun

stilstand m (uncountable)

1. standstill, stop, stoppage, cessation

   Hij kwam vlak voor de afgrond tot stilstand.

   He came to a standstill just before the abyss.

Antonyms

• beweging

Derived terms

• hartstilstand
• wapenstilstand