rozmowny

See also: rozmówny

Old Polish

Etymology

From rozmowa ‎ -ny. First attested in 1451.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /rɔzmɔvnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /rɔzmɔvnɨ/

Adjective

rozmowny (derived adverb rozmownie)

1. (attested in Sieradz-Łęczyca) eloquent
   • 1874-1891 [1451], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[1], [2], [3]}, volume XXII, Łęczyca, page 41:

     Rosmownich pyercz disertorum causidicorum

     [Rozmownych pierc disertorum causidicorum]

Related terms

nouns

• rozmawianie
• rozmowa
• rozmówienie

 

verbs

• mówić impf
• rozmówić pf, rozmawiać impf

 

Descendants

• Polish: rozmowny

References

• Bańkowski, Andrzej (2000) “rozmowny”, in Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “rozmowny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Alternative forms

• rozmówny (obsolete)

Etymology

Inherited from Old Polish rozmowny. By surface analysis, rozmowa ‎ -ny.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /rɔzˈmɔv.nɘ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /rɔzˈmɔv.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvnɘ
• Syllabification: roz‧mow‧ny

Adjective

rozmowny (comparative rozmowniejszy, superlative najrozmowniejszy, derived adverb rozmownie)

1. conversational; talkative (tending to talk or speak freely or often)

   Synonym: gadatliwy

   Antonyms: nierozmowny, małomówny, milczący

2. (obsolete, relational, not comparable) conversational; conversation (of or pertaining to conversation)

   Synonym: rozmowowy

Declension

Declension of rozmowny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rozmowny		rozmowna	rozmowne	rozmowni	rozmowne
genitive	rozmownego		rozmownej	rozmownego	rozmownych
dative	rozmownemu		rozmownej	rozmownemu	rozmownym
accusative	rozmownego	rozmowny	rozmowną	rozmowne	rozmownych	rozmowne
instrumental	rozmownym		rozmowną	rozmownym	rozmownymi
locative	rozmownym		rozmownej	rozmownym	rozmownych

Derived terms

noun

• rozmowność

 

Related terms

adjectives

• rozmowowy
• rozmówczy
• rozmówkowy
• rozmówniczy

 

nouns

• rozmawiacz
• rozmowa
• rozmowisko
• rozmówca
• rozmówczyni
• rozmóweczka
• rozmówiny
• rozmówka
• rozmówki
• rozmównica
• rozmównik

 

verbs

• mówić impf
• rozmówić pf, porozmawiać pf, rozmawiać impf

 

Further reading

• rozmowny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozmowny in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozmowny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rozmowny”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “rozmowny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozmowny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 654