rozdąć

See also: rozdać

Polish

From roz- ‎ dąć.

rozdąć pf (imperfective rozdymać)

(transitive) to distend, to inflate (to extend or expand, as from internal pressure)
(transitive) to exaggerate, to magnify (to make someone or something appear greater or more important than it is)
(reflexive with się) to get distended

Conjugation of rozdąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozdąć
future tense	1^st	rozdmę			rozdmiemy
	2^nd	rozdmiesz			rozdmiecie
	3^rd	rozdmie			rozdmą
	impersonal	rozdmie się
past tense	1^st	rozdąłem, -(e)m rozdął	rozdęłam, -(e)m rozdęła	rozdęłom, -(e)m rozdęło	rozdęliśmy, -(e)śmy rozdęli	rozdęłyśmy, -(e)śmy rozdęły
	2^nd	rozdąłeś, -(e)ś rozdął	rozdęłaś, -(e)ś rozdęła	rozdęłoś, -(e)ś rozdęło	rozdęliście, -(e)ście rozdęli	rozdęłyście, -(e)ście rozdęły
	3^rd	rozdął	rozdęła	rozdęło	rozdęli	rozdęły
	impersonal	rozdęto
conditional	1^st	rozdąłbym, bym rozdął	rozdęłabym, bym rozdęła	rozdęłobym, bym rozdęło	rozdęlibyśmy, byśmy rozdęli	rozdęłybyśmy, byśmy rozdęły
	2^nd	rozdąłbyś, byś rozdął	rozdęłabyś, byś rozdęła	rozdęłobyś, byś rozdęło	rozdęlibyście, byście rozdęli	rozdęłybyście, byście rozdęły
	3^rd	rozdąłby, by rozdął	rozdęłaby, by rozdęła	rozdęłoby, by rozdęło	rozdęliby, by rozdęli	rozdęłyby, by rozdęły
	impersonal	rozdęto by
imperative	1^st	niech rozdmę			rozdmijmy
	2^nd	rozdmij			rozdmijcie
	3^rd	niech rozdmie			niech rozdmą
passive adjectival participle		rozdęty	rozdęta	rozdęte	rozdęci	rozdęte
anterior adverbial participle		rozdąwszy
verbal noun		rozdęcie

noun