rífa

See also: rifa, RIFA, rifá, rifà, and rifa'

Icelandic

rífa (strong verb, third-person singular past indicative reif, third-person plural past indicative rifu, supine rifið)

rífa — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að rífa
supine (sagnbót)		rifið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		rífandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég ríf	við rífum	present (nútíð)	ég rífi	við rífum
	þú rífur	þið rífið		þú rífir	þið rífið
	hann, hún, það rífur	þeir, þær, þau rífa		hann, hún, það rífi	þeir, þær, þau rífi

past (þátíð)	ég reif	við rifum	past (þátíð)	ég rifi	við rifum
	þú reifst	þið rifuð		þú rifir	þið rifuð
	hann, hún, það reif	þeir, þær, þau rifu		hann, hún, það rifi	þeir, þær, þau rifu

imperative (boðháttur)	ríf (þú)	rífið (þið)
	rífðu	rífiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

rífast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að rífast
supine (sagnbót)		rifist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		rífandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég rífst	við rífumst	present (nútíð)	ég rífist	við rífumst
	þú rífst	þið rífist		þú rífist	þið rífist
	hann, hún, það rífst	þeir, þær, þau rífast		hann, hún, það rífist	þeir, þær, þau rífist

past (þátíð)	ég reifst	við rifumst	past (þátíð)	ég rifist	við rifumst
	þú reifst	þið rifust		þú rifist	þið rifust
	hann, hún, það reifst	þeir, þær, þau rifust		hann, hún, það rifist	þeir, þær, þau rifust

imperative (boðháttur)	rífst (þú)	rífist (þið)
	rífstu	rífisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

rifinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rifinn	rifin	rifið	rifnir	rifnar	rifin
accusative (þolfall)	rifinn	rifna	rifið	rifna	rifnar	rifin
dative (þágufall)	rifnum	rifinni	rifnu	rifnum	rifnum	rifnum
genitive (eignarfall)	rifins	rifinnar	rifins	rifinna	rifinna	rifinna

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	rifni	rifna	rifna	rifnu	rifnu	rifnu
accusative (þolfall)	rifna	rifnu	rifna	rifnu	rifnu	rifnu
dative (þágufall)	rifna	rifnu	rifna	rifnu	rifnu	rifnu
genitive (eignarfall)	rifna	rifnu	rifna	rifnu	rifnu	rifnu

Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)