From po- konać.
- IPA(key): /pɔˈkɔ.nat͡ɕ/
- Rhymes: -ɔnat͡ɕ
- Syllabification: po‧ko‧nać
pokonać pf (imperfective pokonywać)
- (transitive) to defeat
- Synonyms: see Thesaurus:bić
Conjugation of pokonać pf
|
pokonać
|
pokonam
|
pokonamy
|
pokonasz
|
pokonacie
|
pokona
|
pokonają
|
pokona się
|
pokonałem, -(e)m pokonał
|
pokonałam, -(e)m pokonała
|
pokonałom, -(e)m pokonało
|
pokonaliśmy, -(e)śmy pokonali
|
pokonałyśmy, -(e)śmy pokonały
|
pokonałeś, -(e)ś pokonał
|
pokonałaś, -(e)ś pokonała
|
pokonałoś, -(e)ś pokonało
|
pokonaliście, -(e)ście pokonali
|
pokonałyście, -(e)ście pokonały
|
pokonał
|
pokonała
|
pokonało
|
pokonali
|
pokonały
|
pokonano
|
pokonałbym, bym pokonał
|
pokonałabym, bym pokonała
|
pokonałobym, bym pokonało
|
pokonalibyśmy, byśmy pokonali
|
pokonałybyśmy, byśmy pokonały
|
pokonałbyś, byś pokonał
|
pokonałabyś, byś pokonała
|
pokonałobyś, byś pokonało
|
pokonalibyście, byście pokonali
|
pokonałybyście, byście pokonały
|
pokonałby, by pokonał
|
pokonałaby, by pokonała
|
pokonałoby, by pokonało
|
pokonaliby, by pokonali
|
pokonałyby, by pokonały
|
pokonano by
|
niech pokonam
|
pokonajmy
|
pokonaj
|
pokonajcie
|
niech pokona
|
niech pokonają
|
pokonany
|
pokonana
|
pokonane
|
pokonani
|
pokonane
|
pokonawszy
|
pokonanie
|
- pokonać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- pokonać in Polish dictionaries at PWN