overmeesteren

Dutch

Etymology

From over- ‎ meester ‎ -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌoː.vərˈmeː.stə.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: over‧mees‧te‧ren

Verb

overmeesteren

1. to overpower, to overmaster

Conjugation

Conjugation of overmeesteren (weak, prefixed)
infinitive	overmeesteren
past singular	overmeesterde
past participle	overmeesterd
infinitive	overmeesteren
gerund	overmeesteren n
	present tense	past tense
1st person singular	overmeester	overmeesterde
2nd person sing. (jij)	overmeestert, overmeester2	overmeesterde
2nd person sing. (u)	overmeestert	overmeesterde
2nd person sing. (gij)	overmeestert	overmeesterde
3rd person singular	overmeestert	overmeesterde
plural	overmeesteren	overmeesterden
subjunctive sing.1	overmeestere	overmeesterde
subjunctive plur.1	overmeesteren	overmeesterden
imperative sing.	overmeester
imperative plur.1	overmeestert
participles	overmeesterend	overmeesterd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• overmeestering