overleven

Dutch

Etymology

From over- ‎ leven.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌoː.vərˈleː.və(n)/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -eːvən

Verb

overleven

1. to survive

Conjugation

Conjugation of overleven (weak, prefixed)
infinitive	overleven
past singular	overleefde
past participle	overleefd
infinitive	overleven
gerund	overleven n
	present tense	past tense
1st person singular	overleef	overleefde
2nd person sing. (jij)	overleeft, overleef2	overleefde
2nd person sing. (u)	overleeft	overleefde
2nd person sing. (gij)	overleeft	overleefde
3rd person singular	overleeft	overleefde
plural	overleven	overleefden
subjunctive sing.1	overleve	overleefde
subjunctive plur.1	overleven	overleefden
imperative sing.	overleef
imperative plur.1	overleeft
participles	overlevend	overleefd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Noun

overleven n (uncountable)

1. survival

   Water is noodzakelijk voor het overleven van alle bekende levensvormen. — Water is necessary for the survival of all known forms of life.