neerslaan

Dutch

Etymology

From neer ‎ slaan.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

neerslaan

1. to fall down

   De sneeuw begon te neerslaan vlak voor zonsondergang.

   The snow began to fall down just before sunset.

   Tranen begonnen te neerslaan op haar wangen.

   Tears began to fall down her cheeks.

2. to knock down

   De bokser sloeg zijn tegenstander neer.

   The boxer knocked down his opponent.

   Hij sloeg de inbreker neer met een honkbalknuppel.

   He knocked down the burglar with a baseball bat.

3. (chemistry) to precipitate

   Het zout sloeg neer uit de oplossing.

   The salt precipitated out of the solution.

   Door de reactie sloeg een vaste stof neer.

   A solid precipitated as a result of the reaction.

4. (chemistry) to condense
5. to choke, suppress

Conjugation

Conjugation of neerslaan (strong class 6, irregular, separable)
infinitive	neerslaan
past singular	sloeg neer
past participle	neergeslagen
infinitive	neerslaan
gerund	neerslaan n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	sla neer	sloeg neer	neersla	neersloeg
2nd person sing. (jij)	slaat neer, sla neer2	sloeg neer	neerslaat	neersloeg
2nd person sing. (u)	slaat neer	sloeg neer	neerslaat	neersloeg
2nd person sing. (gij)	slaat neer	sloegt neer	neerslaat	neersloegt
3rd person singular	slaat neer	sloeg neer	neerslaat	neersloeg
plural	slaan neer	sloegen neer	neerslaan	neersloegen
subjunctive sing.1	sla neer	sloege neer	neersla	neersloege
subjunctive plur.1	slaan neer	sloegen neer	neerslaan	neersloegen
imperative sing.	sla neer
imperative plur.1	slaat neer
participles	neerslaand	neergeslagen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• neerslag

Descendants

• Afrikaans: neerslaan
• Negerhollands: slaa neer

Anagrams

• slaan neer