konduti

Esperanto

Etymology

From konduto (“behavior”) ‎ -i (verbal suffix).

Pronunciation

• IPA^(key): /kon.ˈdu.ti/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: kon‧du‧ti

Verb

konduti (present kondutas, past kondutis, future kondutos, conditional kondutus, volitive kondutu)

1. to behave, act

Conjugation

Conjugation of konduti

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		kondutas		kondutis		kondutos
active participle		kondutanta	kondutantaj	kondutinta	kondutintaj	kondutonta	kondutontaj
	acc.	kondutantan	kondutantajn	kondutintan	kondutintajn	kondutontan	kondutontajn
nominal active participle		kondutanto	kondutantoj	kondutinto	kondutintoj	kondutonto	kondutontoj
	acc.	kondutanton	kondutantojn	kondutinton	kondutintojn	kondutonton	kondutontojn
adverbial active participle		kondutante		kondutinte		kondutonte

infinitive		konduti						imperative		kondutu						conditional		kondutus

Derived terms

• kondutismo