fiparoli

Esperanto

Etymology

From fi- ‎ paroli (“to speak”).

Pronunciation

• IPA^(key): [fipaˈroli]
• Rhymes: -oli
• Hyphenation: fi‧pa‧ro‧li

Verb

fiparoli (present fiparolas, past fiparolis, future fiparolos, conditional fiparolus, volitive fiparolu)

1. to curse, cuss, swear

Conjugation

Conjugation of fiparoli

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		fiparolas		fiparolis		fiparolos
active participle		fiparolanta	fiparolantaj	fiparolinta	fiparolintaj	fiparolonta	fiparolontaj
	acc.	fiparolantan	fiparolantajn	fiparolintan	fiparolintajn	fiparolontan	fiparolontajn
passive participle		fiparolata	fiparolataj	fiparolita	fiparolitaj	fiparolota	fiparolotaj
	acc.	fiparolatan	fiparolatajn	fiparolitan	fiparolitajn	fiparolotan	fiparolotajn
nominal active participle		fiparolanto	fiparolantoj	fiparolinto	fiparolintoj	fiparolonto	fiparolontoj
	acc.	fiparolanton	fiparolantojn	fiparolinton	fiparolintojn	fiparolonton	fiparolontojn
nominal passive participle		fiparolato	fiparolatoj	fiparolito	fiparolitoj	fiparoloto	fiparolotoj
	acc.	fiparolaton	fiparolatojn	fiparoliton	fiparolitojn	fiparoloton	fiparolotojn
adverbial active participle		fiparolante		fiparolinte		fiparolonte
adverbial passive participle		fiparolate		fiparolite		fiparolote

infinitive		fiparoli						imperative		fiparolu						conditional		fiparolus