fág

See also: fag, fàg, and -fag

Irish

Etymology

From Old Irish ·fácaib, prototonic form of fo·ácaib, from *fo-ad-gaib-, from Proto-Celtic *gabyeti (“take, hold”), from Proto-Indo-European *gʰeh₁bʰ- (“to take”); compare Welsh gafael (“hold”), Latin habeō (“have”).

Pronunciation

• (Munster, Connacht) IPA^(key): /fˠɑːɡ/
• (Ulster) IPA^(key): /fˠaːɡ/

Verb

fág (present analytic fágann, future analytic fágfaidh, verbal noun fágáil, past participle fágtha)

1. to leave
2. to drop off

Conjugation

conjugation of fág (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	fágaim	fágann tú; fágair†	fágann sé, sí	fágaimid	fágann sibh	fágann siad; fágaid†	a fhágann; a fhágas / a bhfágann*	fágtar
	past	d'fhág mé; d'fhágas / fhág mé‡; fhágas‡	d'fhág tú; d'fhágais / fhág tú; fhágais‡	d'fhág sé, sí / fhág sé, sí‡	d'fhágamar; d'fhág muid / fhágamar; fhág muid‡	d'fhág sibh; d'fhágabhair / fhág sibh; fhágabhair‡	d'fhág siad; d'fhágadar / fhág siad; fhágadar‡	a d'fhág / ar fhág*	fágadh
	past habitual	d'fhágainn / fhágainn‡; bhfágainn‡‡	d'fhágtá / fhágtá‡; bhfágtᇇ	d'fhágadh sé, sí / fhágadh sé, sí‡; bhfágadh sé, s퇇	d'fhágaimis; d'fhágadh muid / fhágaimis; fhágadh muid‡; bhfágaimis‡‡; bhfágadh muid‡‡	d'fhágadh sibh / fhágadh sibh‡; bhfágadh sibh‡‡	d'fhágaidís; d'fhágadh siad / fhágaidís; fhágadh siad‡; bhfágaidís‡‡; bhfágadh siad‡‡	a d'fhágadh / a bhfágadh*	d'fhágtaí / fhágtaí‡; bhfágta퇇
future		fágfaidh mé; fágfad	fágfaidh tú; fágfair†	fágfaidh sé, sí	fágfaimid; fágfaidh muid	fágfaidh sibh	fágfaidh siad; fágfaid†	a fhágfaidh; a fhágfas / a bhfágfaidh*	fágfar
conditional		d'fhágfainn / fhágfainn‡; bhfágfainn‡‡	d'fhágfá / fhágfá‡; bhfágfᇇ	d'fhágfadh sé, sí / fhágfadh sé, sí‡; bhfágfadh sé, s퇇	d'fhágfaimis; d'fhágfadh muid / fhágfaimis‡; fhágfadh muid‡; bhfágfaimis‡‡; bhfágfadh muid‡‡	d'fhágfadh sibh / fhágfadh sibh‡; bhfágfadh sibh‡‡	d'fhágfaidís; d'fhágfadh siad / fhágfaidís‡; fhágfadh siad‡; bhfágfaidís‡‡; bhfágfadh siad‡‡	a d'fhágfadh / a bhfágfadh*	d'fhágfaí / fhágfaí‡; bhfágfa퇇
subjunctive	present	go bhfága mé; go bhfágad†	go bhfága tú; go bhfágair†	go bhfága sé, sí	go bhfágaimid; go bhfága muid	go bhfága sibh	go bhfága siad; go bhfágaid†	—	go bhfágtar
	past	dá bhfágainn	dá bhfágtá	dá bhfágadh sé, sí	dá bhfágaimis; dá bhfágadh muid	dá bhfágadh sibh	dá bhfágaidís; dá bhfágadh siad	—	dá bhfágtaí
imperative		fágaim	fág	fágadh sé, sí	fágaimis	fágaigí; fágaidh†	fágaidís	—	fágtar
verbal noun		fágáil
past participle		fágtha

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

• Alternative past indicative analytic form: d’fhágaibh

Synonyms

• (go away): imigh

Derived terms

• fág slán (ag)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
fág	fhág	bhfág
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Kaingang

Pronunciation

• IPA^(key): /ɸʌŋ/, [ɸʌɡŋ]

Noun

fág

1. pine
2. pine nut