See also: Eend

Afrikaans

edit

Etymology

edit

From Dutch eend, from Middle Dutch ent, eent, from Old Dutch ened, from Proto-Germanic *anadz, from Proto-Indo-European *h₂énh₂t-.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ɪə̯nt/
  • Audio:(file)

Noun

edit

eend (plural eende, diminutive eendjie)

  1. duck

Dutch

edit
 
Een vrouwelijke wilde eend (Anas platyrhynchos) met kuikentjes.
 
Een mannelijke krooneend (Netta rufina) in vlucht.
 
Een Citroën 2CV ofwel eend.

Etymology

edit

From Middle Dutch ent, eent, from Old Dutch ened, from Proto-West Germanic *anad, from Proto-Germanic *anadz, from Proto-Indo-European *h₂énh₂ts. Cognate with German Ente.

The sense “Citroën 2CV” is shared with German Ente. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /eːnt/, (Northern Dutch) [ei̯nt], (Southern Dutch) [eːnt]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: eend
  • Rhymes: -eːnt

Noun

edit

eend f (plural eenden, diminutive eendje n)

  1. A duck, waterfowl of the family Anatidae excluding the subfamily Anserinae; in non-scientific usage the term may be reserved for only the smaller (not goose-like) members of the Anatidae or reserved for females only.
    Synonyms: doks, drijfsijs
    Coordinate term: woerd
  2. (informal) A Citroën 2CV car.
    Synonym: lelijke eend

Derived terms

edit
edit

Descendants

edit
  • Afrikaans: eend
  • Jersey Dutch: êntśe (from the diminutive)

Anagrams

edit

Low German

edit

Etymology

edit

From Middle Low German aned, from Old Saxon anud.

Noun

edit

eend f (plural eenda)

  1. (Brazilian Pomerian) duck

See also

edit

Middle English

edit

Noun

edit

eend

  1. Alternative form of ende (end)