brúða

See also: bruda and brutha

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpruːða/

  Rhymes: -uːða

Etymology 1

From Old Norse brúða (“bundle of flax”), from Proto-Germanic *brūdōn-, from Pre-Germanic *bʰruH-.

Noun

brúða f (genitive singular brúðu, nominative plural brúður)

1. doll

   Synonym: dúkka

2. puppet

Declension

Declension of brúða (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	brúða	brúðan	brúður	brúðurnar
accusative	brúðu	brúðuna	brúður	brúðurnar
dative	brúðu	brúðunni	brúðum	brúðunum
genitive	brúðu	brúðunnar	brúða, brúðna	brúðanna, brúðnanna

Derived terms

• leikbrúða
• strengjabrúða

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

brúða

1. indefinite genitive plural of brúður