biedulka

See also: biedulką

Polish

Etymology

From biedula ‎ -ka. First attested in 1890.

Pronunciation

• IPA^(key): /bjɛˈdul.ka/
• Rhymes: -ulka
• Syllabification: bie‧dul‧ka

Noun

biedulka f

1. (colloquial, endearing) diminutive of biedula

Declension

Declension of biedulka

	singular	plural
nominative	biedulka	biedulki
genitive	biedulki	biedulek
dative	biedulce	biedulkom
accusative	biedulkę	biedulki
instrumental	biedulką	biedulkami
locative	biedulce	biedulkach
vocative	biedulko	biedulki

Related terms

adjectives

• biedniacki
• biednieńki
• biedniuchny
• biedniutki
• biedny

 

adverb

• biednie

 

nouns

• bieda
• biedactwo
• biedaczek
• biedaczka
• biedaczyna
• biedaczysko
• biedak
• biedniaczka
• biedniak
• biedota

 

verbs

• biednieć impf, zbiednieć pf
• biedować impf
• biedzić impf

 

Further reading

• biedulka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• biedulka in Polish dictionaries at PWN