bevaren

Dutch

Etymology

From be- ‎ varen.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈvaː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧va‧ren
• Rhymes: -aːrən

Verb

bevaren

1. (transitive) to sail on, to navigate on
2. (transitive, obsolete) to move on, to go on, to travel on

Conjugation

Conjugation of bevaren (strong class 6, prefixed)
infinitive	bevaren
past singular	bevoer
past participle	bevaren
infinitive	bevaren
gerund	bevaren n
	present tense	past tense
1st person singular	bevaar	bevoer
2nd person sing. (jij)	bevaart, bevaar2	bevoer
2nd person sing. (u)	bevaart	bevoer
2nd person sing. (gij)	bevaart	bevoert
3rd person singular	bevaart	bevoer
plural	bevaren	bevoeren
subjunctive sing.1	bevare	bevoere
subjunctive plur.1	bevaren	bevoeren
imperative sing.	bevaar
imperative plur.1	bevaart
participles	bevarend	bevaren
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• bevaarbaar