Eskişehir

English

Etymology

Unadapted borrowing from Turkish Eskişehir.

Proper noun

Eskişehir

1. Alternative form of Eskisehir, a city and province of Turkey

Turkish

Eskişehir ili

Eskişehir'in ilçeleri

Etymology

From Ottoman Turkish اسكی شهر (Eski Şehir). Equivalent to eski (“old”) ‎ şehir (“city”).

Pronunciation

• IPA^(key): /es.k̟ʰi.ʃe.çiɾ̥/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: Es‧ki‧şe‧hir

Proper noun

Eskişehir

1. Eskişehir (a city in Turkey), ancient Dorylaeum.
2. Eskişehir (a province of Turkey)

Declension

    declension of Eskişehir

	singular	plural
nominative	Eskişehir	Eskişehirler
accusative	Eskişehir'i	Eskişehirleri
dative	Eskişehir'e	Eskişehirlere
locative	Eskişehir'de	Eskişehirlerde
ablative	Eskişehir'den	Eskişehirlerden
genitive	Eskişehir'in	Eskişehirlerin

    possessive of Eskişehir

	singular	plural
benim (my)	Eskişehir'im	Eskişehirlerim / Eskişehir'lerim
senin (your)	Eskişehir'in	Eskişehirlerin / Eskişehir'lerin
onun (his/her/its)	Eskişehir'i	Eskişehirleri / Eskişehir'leri
bizim (our)	Eskişehir'imiz	Eskişehirlerimiz / Eskişehir'lerimiz
sizin (your)	Eskişehir'iniz	Eskişehirleriniz / Eskişehir'leriniz
onların (their)	Eskişehir'i / Eskişehirleri / Eskişehir'leri	Eskişehirleri / Eskişehir'leri

Derived terms

• Eskişehirli

See also

• (provinces of Turkey) Adana, Adıyaman, Afyonkarahisar, Ağrı, Aksaray, Amasya, Ankara, Antalya, Ardahan, Artvin, Aydın, Balıkesir, Bartın, Batman, Bayburt, Bilecik, Bingöl, Bitlis, Bolu, Burdur, Bursa, Çanakkale, Çankırı, Çorum, Denizli, Diyarbakır, Düzce, Edirne, Elâzığ, Erzincan, Erzurum, Eskişehir, Gaziantep, Giresun, Gümüşhane, Hakkâri, Hatay, Iğdır, Isparta, İstanbul, İzmir, Kahramanmaraş, Karabük, Karaman, Kars, Kastamonu, Kayseri, Kırıkkale, Kırklareli, Kırşehir, Kilis, Kocaeli, Konya, Kütahya, Malatya, Manisa, Mardin, Mersin, Muğla, Muş, Nevşehir, Niğde, Ordu, Osmaniye, Rize, Sakarya, Samsun, Siirt, Sinop, Sivas, Şanlıurfa, Şırnak, Tekirdağ, Tokat, Trabzon, Tunceli, Uşak, Van, Yalova, Yozgat, Zonguldak ^{(Category: tr:Provinces of Turkey)}