ամանեմ
Old Armenian
editVerb
editամանեմ • (amanem) (aorist indicative ամանեցի)
- Alternative form of ամամ (amam)
Conjugation
editactive
| infinitive | ամանել (amanel) | participle | ամանեցեալ, ամանեալ (amanecʻeal, amaneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | ամանեց- (amanecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ամանեմ (amanem) | ամանես (amanes) | ամանէ (amanē) | ամանեմք (amanemkʻ) | ամանէք (amanēkʻ) | ամանեն (amanen) | |
| imperfect | ամանէի, ամանեի* (amanēi, amanei*) | ամանէիր, ամանեիր* (amanēir, amaneir*) | ամանէր (amanēr) | ամանէաք, ամանեաք* (amanēakʻ, amaneakʻ*) | ամանէիք, ամանեիք* (amanēikʻ, amaneikʻ*) | ամանէին, ամանեին* (amanēin, amanein*) | |
| aorist | ամանեցի (amanecʻi) | ամանեցեր (amanecʻer) | ամանեաց (amaneacʻ) | ամանեցաք (amanecʻakʻ) | ամանեցէք, ամանեցիք (amanecʻēkʻ, amanecʻikʻ) | ամանեցին (amanecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ամանիցեմ (amanicʻem) | ամանիցես (amanicʻes) | ամանիցէ (amanicʻē) | ամանիցեմք (amanicʻemkʻ) | ամանիցէք (amanicʻēkʻ) | ամանիցեն (amanicʻen) | |
| aorist | ամանեցից (amanecʻicʻ) | ամանեսցես (amanescʻes) | ամանեսցէ (amanescʻē) | ամանեսցուք (amanescʻukʻ) | ամանեսջիք (amanesǰikʻ) | ամանեսցեն (amanescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ամանեա՛ (amaneá) | — | — | ամանեցէ՛ք (amanecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | ամանեսջի՛ր (amanesǰír) | — | — | ամանեսջի՛ք (amanesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ամաներ (mí amaner) | — | — | մի՛ ամանէք (mí amanēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | ամանել, ամանիլ* (amanel, amanil*) | participle | ամանեցեալ, ամանեալ (amanecʻeal, amaneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | ամանեց- (amanecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ամանիմ (amanim) | ամանիս (amanis) | ամանի (amani) | ամանիմք (amanimkʻ) | ամանիք (amanikʻ) | ամանին (amanin) | |
| imperfect | ամանէի (amanēi) | ամանէիր (amanēir) | ամանէր, ամանիւր (amanēr, amaniwr) | ամանէաք (amanēakʻ) | ամանէիք (amanēikʻ) | ամանէին (amanēin) | |
| aorist | ամանեցայ (amanecʻay) | ամանեցար (amanecʻar) | ամանեցաւ (amanecʻaw) | ամանեցաք (amanecʻakʻ) | ամանեցայք (amanecʻaykʻ) | ամանեցան (amanecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ամանիցիմ (amanicʻim) | ամանիցիս (amanicʻis) | ամանիցի (amanicʻi) | ամանիցիմք (amanicʻimkʻ) | ամանիցիք (amanicʻikʻ) | ամանիցին (amanicʻin) | |
| aorist | ամանեցայց (amanecʻaycʻ) | ամանեսցիս (amanescʻis) | ամանեսցի (amanescʻi) | ամանեսցուք (amanescʻukʻ) | ամանեսջիք (amanesǰikʻ) | ամանեսցին (amanescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ամանեա՛ց (amaneácʻ) | — | — | ամանեցարո՛ւք (amanecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | ամանեսջի՛ր (amanesǰír) | — | — | ամանեսջի՛ք (amanesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ամանիր (mí amanir) | — | — | մի՛ ամանիք (mí amanikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||