кайма

Bulgarian

Borrowed from Ottoman Turkish قیمه (kıyma, “the act of mincing, minced meat”)

кайма́ • (kajmá) f

Declension of кайма́

	singular	plural
indefinite	кайма́ kajmá	кайми́ kajmí
definite	кайма́та kajmáta	кайми́те kajmíte

From a Turkic language.

кайма́ • (kajmá) f inan (genitive каймы́, nominative plural каймы́, genitive plural каём)

	singular	plural
nominative	кайма́ kajmá	каймы́ kajmý
genitive	каймы́ kajmý	каём kajóm
dative	кайме́ kajmé	кайма́м kajmám
accusative	кайму́ kajmú	каймы́ kajmý
instrumental	каймо́й, каймо́ю kajmój, kajmóju	кайма́ми kajmámi
prepositional	кайме́ kajmé	кайма́х kajmáx