φείδομαι

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *bʰéydt (“to split”). Cognate with Sanskrit भेदति (bhedati, “to split”) and Gothic 𐌱𐌴𐌹𐍄𐌰𐌽 (beitan, “to bite”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰěː.do.mai̯/ → /ˈɸi.ðo.mɛ/ → /ˈfi.ðo.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰěː.do.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpʰi.do.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈɸi.ðo.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈfi.ðo.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈfi.ðo.me/

Verb

φείδομαι • (pheídomai)

1. to spare, have mercy on
2. to be merciful
3. to refrain from using, use sparingly
4. to be sparing, be thrifty, live thriftily
5. to draw back from, shrink from
6. to cease (to do something), forbear (from doing something)

Conjugation

   Present: φείδομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	φείδομαι	φείδῃ, φείδει	φείδεται	φείδεσθον	φείδεσθον	φειδόμεθᾰ	φείδεσθε	φείδονται
	subjunctive	φείδωμαι	φείδῃ	φείδηται	φείδησθον	φείδησθον	φειδώμεθᾰ	φείδησθε	φείδωνται
	optative	φειδοίμην	φείδοιο	φείδοιτο	φείδοισθον	φειδοίσθην	φειδοίμεθᾰ	φείδοισθε	φείδοιντο
	imperative		φείδου	φειδέσθω	φείδεσθον	φειδέσθων		φείδεσθε	φειδέσθων
						middle/passive
infinitive						φείδεσθαι
participle	m					φειδόμενος
	f					φειδομένη
	n					φειδόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: φείδομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	φείδομαι	φείδεαι	φείδεται	φείδεσθον	φείδεσθον	φειδόμε(σ)θᾰ	φείδεσθε	φείδονται
	subjunctive	φείδωμαι	φείδηαι	φείδηται	φείδησθον	φείδησθον	φειδώμε(σ)θᾰ	φείδησθε	φείδωνται
	optative	φειδοίμην	φείδοιο	φείδοιτο	φείδοισθον	φειδοίσθην	φειδοίμε(σ)θᾰ	φείδοισθε	φειδοίᾰτο
	imperative		φείδεο	φειδέσθω	φείδεσθον	φειδέσθων		φείδεσθε	φειδέσθων
						middle/passive
infinitive						φείδεσθαι
participle	m					φειδόμενος
	f					φειδομένη
	n					φειδόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: φειδόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	φειδόμην	φείδου	φείδετο	φείδεσθον	φειδέσθην	φειδόμεθᾰ	φείδεσθε	φείδοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: φείσομαι, φεισθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	φείσομαι	φείσῃ, φείσει	φείσεται	φείσεσθον	φείσεσθον	φεισόμεθᾰ	φείσεσθε	φείσονται
	optative	φεισοίμην	φείσοιο	φείσοιτο	φείσοισθον	φεισοίσθην	φεισοίμεθᾰ	φείσοισθε	φείσοιντο
passive	indicative	φεισθήσομαι	φεισθήσῃ	φεισθήσεται	φεισθήσεσθον	φεισθήσεσθον	φεισθησόμεθᾰ	φεισθήσεσθε	φεισθήσονται
	optative	φεισθησοίμην	φεισθήσοιο	φεισθήσοιτο	φεισθήσοισθον	φεισθησοίσθην	φεισθησοίμεθᾰ	φεισθήσοισθε	φεισθήσοιντο
					middle		passive
infinitive					φείσεσθαι		φεισθήσεσθαι
participle	m				φεισόμενος		φεισθησόμενος
	f				φεισομένη		φεισθησομένη
	n				φεισόμενον		φεισθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πεφιδήσομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πεφιδήσομαι	πεφιδήσεαι	πεφιδήσεται	πεφιδήσεσθον	πεφιδήσεσθον	πεφιδησόμε(σ)θᾰ	πεφιδήσεσθε	πεφιδήσονται
	optative	πεφιδησοίμην	πεφιδήσοιο	πεφιδήσοιτο	πεφιδήσοισθον	πεφιδησοίσθην	πεφιδησοίμε(σ)θᾰ	πεφιδήσοισθε	πεφιδησοίᾰτο
					middle
infinitive					πεφιδήσεσθαι
participle	m				πεφιδησόμενος
	f				πεφιδησομένη
	n				πεφιδησόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐφεισᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐφεισᾰ́μην	ἐφείσω	ἐφείσᾰτο	ἐφείσᾰσθον	ἐφεισᾰ́σθην	ἐφεισᾰ́μεθᾰ	ἐφείσᾰσθε	ἐφείσᾰντο
	subjunctive	φείσωμαι	φείσῃ	φείσηται	φείσησθον	φείσησθον	φεισώμεθᾰ	φείσησθε	φείσωνται
	optative	φεισαίμην	φείσαιο	φείσαιτο	φείσαισθον	φεισαίσθην	φεισαίμεθᾰ	φείσαισθε	φείσαιντο
	imperative		φεῖσαι	φεισᾰ́σθω	φείσᾰσθον	φεισᾰ́σθων		φείσᾰσθε	φεισᾰ́σθων
					middle
infinitive					φείσᾰσθαι
participle	m				φεισᾰ́μενος
	f				φεισᾰμένη
	n				φεισᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: φεισᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	φεισᾰ́μην	φείσᾰο	φείσᾰτο	φείσᾰσθον	φεισᾰ́σθην	φεισᾰ́με(σ)θᾰ	φείσᾰσθε	φείσᾰντο
	subjunctive	φείσωμαι	φείσηαι	φείσηται	φείσησθον	φείσησθον	φεισώμε(σ)θᾰ	φείσησθε	φείσωνται
	optative	φεισαίμην	φείσαιο	φείσαιτο	φείσαισθον	φεισαίσθην	φεισαίμε(σ)θᾰ	φείσαισθε	φεισαίᾰτο
	imperative		φεῖσαι	φεισᾰ́σθω	φείσᾰσθον	φεισᾰ́σθων		φείσᾰσθε	φεισᾰ́σθων
					middle
infinitive					φείσᾰσθαι
participle	m				φεισᾰ́μενος
	f				φεισᾰμένη
	n				φεισᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: πεφιδόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πεφιδόμην	πεφίδεο	πεφίδετο	πεφίδεσθον	πεφιδέσθην	πεφιδόμε(σ)θᾰ	πεφίδεσθε	πεφίδοντο
	subjunctive	πεφίδωμαι	πεφίδηαι	πεφίδηται	πεφίδησθον	πεφίδησθον	πεφιδώμε(σ)θᾰ	πεφίδησθε	πεφίδωνται
	optative	πεφιδοίμην	πεφίδοιο	πεφίδοιτο	πεφίδοισθον	πεφιδοίσθην	πεφιδοίμε(σ)θᾰ	πεφίδοισθε	πεφιδοίᾰτο
	imperative		πεφίδεο	πεφιδέσθω	πεφίδεσθον	πεφιδέσθων		πεφίδεσθε	πεφιδέσθων
					middle
infinitive					πεφιδέσθαι
participle	m				πεφιδόμενος
	f				πεφιδομένη
	n				πεφιδόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πέφεισμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πέφεισμαι	πέφεισαι	πέφεισται	πέφεισθον	πέφεισθον	πεφείσμεθᾰ	πέφεισθε	πεφείδᾰται
	subjunctive	πεφεισμένος ὦ	πεφεισμένος ᾖς	πεφεισμένος ᾖ	πεφεισμένω ἦτον	πεφεισμένω ἦτον	πεφεισμένοι ὦμεν	πεφεισμένοι ἦτε	πεφεισμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεφεισμένος εἴην	πεφεισμένος εἴης	πεφεισμένος εἴη	πεφεισμένω εἴητον/εἶτον	πεφεισμένω εἰήτην/εἴτην	πεφεισμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεφεισμένοι εἴητε/εἶτε	πεφεισμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πέφεισο	πεφείσθω	πέφεισθον	πεφείσθων		πέφεισθε	πεφείσθων
infinitive						πεφεῖσθαι
participle	m					πεφεισμένος
	f					πεφεισμένη
	n					πεφεισμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πεφίδημαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	πεφίδημαι	πεφίδησαι	πεφίδηται	πεφίδησθον	πεφίδησθον	πεφιδήμεθᾰ	πεφίδησθε	πεφίδηνται
	subjunctive	πεφιδημένος ὦ	πεφιδημένος ᾖς	πεφιδημένος ᾖ	πεφιδημένω ἦτον	πεφιδημένω ἦτον	πεφιδημένοι ὦμεν	πεφιδημένοι ἦτε	πεφιδημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεφιδημένος εἴην	πεφιδημένος εἴης	πεφιδημένος εἴη	πεφιδημένω εἴητον/εἶτον	πεφιδημένω εἰήτην/εἴτην	πεφιδημένοι εἴημεν/εἶμεν	πεφιδημένοι εἴητε/εἶτε	πεφιδήμενοι εἰησᾰ́ν/εἰεν
	imperative		πεφίδησο	πεφιδήσθω	πεφίδησθον	πεφιδήσθων		πεφίδησθε	πεφιδήσθων
infinitive						πεφιδῆσθαι
participle	m					πεφιδημένος
	f					πεφιδημένη
	n					πεφιδημένον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Quotations

• New Testament, Epistle to the Romans 11:21:

  εἰ γὰρ ὁ Θεὸς τῶν κατὰ φύσιν κλάδων οὐκ ἐφείσατο, μήπως οὐδέ σου φείσηται.

  ei gàr ho Theòs tôn katà phúsin kládōn ouk epheísato, mḗpōs oudé sou pheísētai.

  • Translation by KJV

    For if God spared not the natural branches, take heed lest he also spare not thee.

Derived terms

• ἀφειδής (apheidḗs)
• Φειδίᾱς (Pheidíās)
• Φείδιππος (Pheídippos)
• φειδός (pheidós)

 

Further reading

• “φείδομαι”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• φείδομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• φείδομαι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “φείδομαι”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “φείδομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “φείδομαι”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G5339 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • grudge idem, page 376.
  • husband idem, page 411.
  • mercy idem, page 525.
  • quarter idem, page 663.
  • save idem, page 735.
  • spare idem, page 798.
  • stint idem, page 818.