φάτσα

Greek

Etymology

Borrowed from Venetan fazza, and later from Italian faccia in sense 3.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfa.t͡sa/
• Hyphenation: φά‧τσα

Noun

φάτσα • (fátsa) f

1. (colloquial) face

   μια φάτσα μια ράτσα ― mia fátsa mia rátsa ― one face one race

2. (by extension) guy, person (usually of cunning, adept or dexterous person)
4. façade (as of a building)

   Synonyms: μάπα (mápa), μούρη (moúri), μούτρο (moútro), όψη (ópsi)

Declension

	singular	plural
nominative	φάτσα (fátsa)	φάτσες (fátses)
genitive	φάτσας (fátsas)	φατσών (fatsón)
accusative	φάτσα (fátsa)	φάτσες (fátses)
vocative	φάτσα (fátsa)	φάτσες (fátses)

Derived terms

• αγριόφατσα (agriófatsa)
• ασχημόφατσα (aschimófatsa)
• εκφυλόφατσα (ekfylófatsa)
• κατάφατσα (katáfatsa)
• κωλόφατσα (kolófatsa)
• μαλακόφατσα (malakófatsa)
• παλιόφατσα (paliófatsa)
• προστυχόφατσα (prostychófatsa)
• σκατόφατσα (skatófatsa)
• σκυλόφατσα (skylófatsa)
• φατσικά (fatsiká)
• φατσούλα (fatsoúla)

 

Related terms

• μια φάτσα μια ράτσα (mia fátsa mia rátsa, “mia fatsa mia ratsa”)
• ούνα φάτσα ούνα ράτσα (oúna fátsa oúna rátsa, “una faccia una razza”)

 

Further reading

• φάτσα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language