συμπληρωμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of συμπληρώνομαι (symplirónomai), passive voice of συμπληρώνω (sympliróno).

Pronunciation

• IPA^(key): /sim.bli.ɾoˈme.nos/
• Hyphenation: συ‧μπλη‧ρω‧μέ‧νος

Participle

συμπληρωμένος • (sympliroménos) m (feminine συμπληρωμένη, neuter συμπληρωμένο)

1. perfect passive participle of συμπληρώνω (sympliróno)

Declension

Declension of συμπληρωμένος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	συμπληρωμένος (sympliroménos)	συμπληρωμένη (sympliroméni)	συμπληρωμένο (sympliroméno)		συμπληρωμένοι (sympliroménoi)	συμπληρωμένες (sympliroménes)	συμπληρωμένα (sympliroména)
genitive	συμπληρωμένου (sympliroménou)	συμπληρωμένης (sympliroménis)	συμπληρωμένου (sympliroménou)		συμπληρωμένων (sympliroménon)	συμπληρωμένων (sympliroménon)	συμπληρωμένων (sympliroménon)
accusative	συμπληρωμένο (sympliroméno)	συμπληρωμένη (sympliroméni)	συμπληρωμένο (sympliroméno)		συμπληρωμένους (sympliroménous)	συμπληρωμένες (sympliroménes)	συμπληρωμένα (sympliroména)
vocative	συμπληρωμένε (sympliroméne)	συμπληρωμένη (sympliroméni)	συμπληρωμένο (sympliroméno)		συμπληρωμένοι (sympliroménoi)	συμπληρωμένες (sympliroménes)	συμπληρωμένα (sympliroména)