περιμένω

Ancient Greek

Etymology

From περῐ- (peri-) ‎ μένω (ménō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pe.ri.mé.nɔː/ → /pe.riˈme.no/ → /pe.riˈme.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.mé.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.riˈme.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.riˈme.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.riˈme.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.riˈme.no/

Verb

περῐμένω • (periménō)

1. to wait for, await
2. to require
3. to expect
4. to endure, put up with something

Inflection

   Present: περῐμένω

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περῐμένω	περῐμένεις	περῐμένει	περῐμένετον	περῐμένετον	περῐμένομεν	περῐμένετε	περῐμένουσῐ(ν)
	subjunctive	περῐμένω	περῐμένῃς	περῐμένῃ	περῐμένητον	περῐμένητον	περῐμένωμεν	περῐμένητε	περῐμένωσῐ(ν)
	optative	περῐμένοιμῐ	περῐμένοις	περῐμένοι	περῐμένοιτον	περῐμενοίτην	περῐμένοιμεν	περῐμένοιτε	περῐμένοιεν
	imperative		περῐ́μενε	περῐμενέτω	περῐμένετον	περῐμενέτων		περῐμένετε	περῐμενόντων
		active
infinitive		περῐμένειν
participle	m	περῐμένων
	f	περῐμένουσᾰ
	n	περῐμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: περῐέμενον

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περῐέμενον	περῐέμενες	περῐέμενε(ν)	περῐεμένετον	περῐεμενέτην	περῐεμένομεν	περῐεμένετε	περῐέμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: περῐμένεσκον (Epic, Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περῐμένεσκον	περῐμένεσκες	περῐμένεσκε(ν)	περῐμενέσκετον	περῐμενεσκέτην	περῐμενέσκομεν	περῐμενέσκετε	περῐμένεσκον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: περῐμενέω (Epic, Ionic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περῐμενέω	περῐμενέεις	περῐμενέει	περῐμενέετον	περῐμενέετον	περῐμενέομεν	περῐμενέετε	περῐμενέουσῐ(ν)
	optative	περῐμενέοιμῐ	περῐμενέοις	περῐμενέοι	περῐμενέοιτον	περῐμενεοίτην	περῐμενέοιμεν	περῐμενέοιτε	περῐμενέοιεν
		active
infinitive		περῐμενέειν
participle	m	περῐμενέων
	f	περῐμενέουσᾰ
	n	περῐμενέον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: περῐμενέω (Attic, uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περῐμενέω	περῐμενέεις	περῐμενέει	περῐμενέετον	περῐμενέετον	περῐμενέομεν	περῐμενέετε	περῐμενέουσῐ(ν)
	optative	περῐμενέοιμῐ	περῐμενέοις	περῐμενέοι	περῐμενέοιτον	περῐμενεοίτην	περῐμενέοιμεν	περῐμενέοιτε	περῐμενέοιεν
		active
infinitive		περῐμενέειν
participle	m	περῐμενέων
	f	περῐμενέουσᾰ
	n	περῐμενέον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: περῐμενῶ (Attic, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περῐμενῶ	περῐμενεῖς	περῐμενεῖ	περῐμενεῖτον	περῐμενεῖτον	περῐμενοῦμεν	περῐμενεῖτε	περῐμενοῦσῐ(ν)
	optative	περῐμενοίην, περῐμενοῖμῐ	περῐμενοίης, περῐμενοῖς	περῐμενοίη, περῐμενοῖ	περῐμενοῖτον, περῐμενοίητον	περῐμενοίτην, περῐμενοιήτην	περῐμενοῖμεν, περῐμενοίημεν	περῐμενοῖτε, περῐμενοίητε	περῐμενοῖεν, περῐμενοίησᾰν
		active
infinitive		περῐμενεῖν
participle	m	περῐμενῶν
	f	περῐμενοῦσᾰ
	n	περῐμενοῦν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: περῐέμεινᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περῐέμεινᾰ	περῐέμεινᾰς	περῐέμεινε(ν)	περῐεμείνᾰτον	περῐεμεινᾰ́την	περῐεμείνᾰμεν	περῐεμείνᾰτε	περῐέμεινᾰν
	subjunctive	περῐμείνω	περῐμείνῃς	περῐμείνῃ	περῐμείνητον	περῐμείνητον	περῐμείνωμεν	περῐμείνητε	περῐμείνωσῐ(ν)
	optative	περῐμείναιμῐ	περῐμείνειᾰς, περῐμείναις	περῐμείνειε(ν), περῐμείναι	περῐμείναιτον	περῐμειναίτην	περῐμείναιμεν	περῐμείναιτε	περῐμείνειᾰν, περῐμείναιεν
	imperative		περῐ́μεινον	περῐμεινᾰ́τω	περῐμείνᾰτον	περῐμεινᾰ́των		περῐμείνᾰτε	περῐμεινᾰ́ντων
		active
infinitive		περῐμεῖναι
participle	m	περῐμείνᾱς
	f	περῐμείνᾱσᾰ
	n	περῐμεῖνᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: περῐμεμένηκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περῐμεμένηκᾰ	περῐμεμένηκᾰς	περῐμεμένηκε(ν)	περῐμεμενήκᾰτον	περῐμεμενήκᾰτον	περῐμεμενήκᾰμεν	περῐμεμενήκᾰτε	περῐμεμενήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	περῐμεμενήκω	περῐμεμενήκῃς	περῐμεμενήκῃ	περῐμεμενήκητον	περῐμεμενήκητον	περῐμεμενήκωμεν	περῐμεμενήκητε	περῐμεμενήκωσῐ(ν)
	optative	περῐμεμενήκοιμῐ, περῐμεμενηκοίην	περῐμεμενήκοις, περῐμεμενηκοίης	περῐμεμενήκοι, περῐμεμενηκοίη	περῐμεμενήκοιτον	περῐμεμενηκοίτην	περῐμεμενήκοιμεν	περῐμεμενήκοιτε	περῐμεμενήκοιεν
	imperative		περῐμεμένηκε	περῐμεμενηκέτω	περῐμεμενήκετον	περῐμεμενηκέτων		περῐμεμενήκετε	περῐμεμενηκόντων
		active
infinitive		περῐμεμενηκέναι
participle	m	περῐμεμενηκώς
	f	περῐμεμενηκυῖᾰ
	n	περῐμεμενηκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

• Greek: περιμένω (periméno)

References

• “περιμένω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “περιμένω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• G4037 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek περιμένω (periménō) < περι- (peri-) ‎ μένω (méno).

Pronunciation

• IPA^(key): /pe.riˈme.no/
• Hyphenation: πε‧ρι‧μέ‧νω

Verb

περιμένω • (periméno) (past περίμενα, passive —)

1. wait, wait for, expect

Conjugation

περιμένω

	Active voice ➤   —   Imperfective aspect ➤
Indicative mood ➤	Present ➤	Imperfect ➤	Future ➤
1 sg	περιμένω	περίμενα	θα περιμένω
2 sg	περιμένεις	περίμενες	θα περιμένεις
3 sg	περιμένει	περίμενε	θα περιμένει
1 pl	περιμένουμε, [‑ομε]	περιμέναμε	θα περιμένουμε, [‑ομε]
2 pl	περιμένετε	περιμένατε	θα περιμένετε
3 pl	περιμένουν(ε)	περίμεναν, περιμέναν(ε)	θα περιμένουν(ε)
Subjunctive mood ➤	Formed using present tense from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	2 sg	2 pl
Imperfective aspect	περίμενε	περιμένετε
Other forms	Present participle ➤
	περιμένοντας ➤
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• see: περί (perí) and μένω (méno, “to stay, to remain”)

Further reading

• περιμένω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language