Wiktionary

κλάμα

Greek

edit

Etymology

edit

Inherited from Byzantine Greek κλάμα (kláma), from Ancient Greek κλαῦμα (klaûma).[1]

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈkla.ma/
  • Hyphenation: κλά‧μα

Noun

edit

κλάμα • (kláma) n (plural κλάματα)

  1. crying, weeping, cry, weep (act of shedding tears)

Declension

edit
singular plural
nominative κλάμα (kláma) κλάματα (klámata)
genitive κλάματος (klámatos) κλαμάτων (klamáton)
accusative κλάμα (kláma) κλάματα (klámata)
vocative κλάμα (kláma) κλάματα (klámata)
edit

References

edit
  1. ^ κλάμα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=κλάμα&oldid=80604714"