διάττοντας

Greek

Etymology

Ellipsis of διάττοντας [αστέρας]. From Ancient Greek διᾴττων (diā́ittōn, “falling (star)”), present participle of διᾴττω (diā́ittō, “to rush, to dart through”).

Noun

διάττοντας • (diáttontas) m (plural διάττοντες)

1. (astronomy) shooting star, falling star, meteor

   Synonym: αστροβολίδα (astrovolída)

Declension

	singular	plural
nominative	διάττοντας (diáttontas)	διάττοντες (diáttontes)
genitive	διάττοντα (diáttonta)	διαττόντων (diattónton)
accusative	διάττοντα (diáttonta)	διάττοντες (diáttontes)
vocative	διάττοντα (diáttonta)	διάττοντες (diáttontes)

Synonyms

see: μετέωρο n (metéoro)

Further reading

• Διάττοντας αστέρας on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el