αρταίνω

Greek

Alternative forms

• αρτύνω (artýno), αρτύζω (artýzo)

Etymology

Ultimately from Ancient Greek ἀρτύω (artúō), related to ἀραρίσκω (ararískō).

Pronunciation

• IPA^(key): /aɾˈte.no/
• Hyphenation: αρ‧ταί‧νω

Verb

αρταίνω • (artaíno) (past άρτυσα, passive αρταίνομαι, p‑past αρτύθηκα, ppp αρτυμένος / αρτυσμένος)

1. to eat forbidden food during a religious fast
2. to stop fasting
3. to make food more tasty

Conjugation

αρταίνω   αρταίνομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αρταίνω	αρτύσω	αρταίνομαι	αρτυθώ
2 sg	αρταίνεις	αρτύσεις	αρταίνεσαι	αρτυθείς
3 sg	αρταίνει	αρτύσει	αρταίνεται	αρτυθεί
1 pl	αρταίνουμε, [‑ομε]	αρτύσουμε, [‑ομε]	αρταινόμαστε	αρτυθούμε
2 pl	αρταίνετε	αρτύσετε	αρταίνεστε, αρταινόσαστε	αρτυθείτε
3 pl	αρταίνουν(ε)	αρτύσουν(ε)	αρταίνονται	αρτυθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	άρταινα	άρτυσα	αρταινόμουν(α)	αρτύθηκα
2 sg	άρταινες	άρτυσες	αρταινόσουν(α)	αρτύθηκες
3 sg	άρταινε	άρτυσε	αρταινόταν(ε)	αρτύθηκε
1 pl	αρταίναμε	αρτύσαμε	αρταινόμασταν, (‑όμαστε)	αρτυθήκαμε
2 pl	αρταίνατε	αρτύσατε	αρταινόσασταν, (‑όσαστε)	αρτυθήκατε
3 pl	άρταιναν, αρταίναν(ε)	άρτυσαν, αρτύσαν(ε)	αρταίνονταν, (αρταινόντουσαν)	αρτύθηκαν, αρτυθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αρταίνω ➤	θα αρτύσω ➤	θα αρταίνομαι ➤	θα αρτυθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αρταίνεις, …	θα αρτύσεις, …	θα αρταίνεσαι, …	θα αρτυθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αρτύσει   έχω, έχεις, … αρτυμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … αρτυθεί   είμαι, είσαι, … αρτυμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αρτύσει   είχα, είχες, … αρτυμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … αρτυθεί   ήμουν, ήσουν, … αρτυμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αρτύσει   θα έχω, θα έχεις, … αρτυμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … αρτυθεί   θα είμαι, θα είσαι, … αρτυμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	άρταινε	άρτυσε	—	αρτύσου
2 pl	αρταίνετε	αρτύνετε	αρταίνεστε	αρτυθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αρταίνοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας αρτύσει ➤		αρτυμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	αρτύσει		αρτυθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• άρτυμα n (ártyma, “seasoning”)
• αρτύσιμος (artýsimos, “non-fasting”, adjective)