þola

See also: yola and Yola

Icelandic

Etymology

From Old Norse þola, from Proto-Germanic *þulāną. Cognate with English thole.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈθɔːla/
• Rhymes: -ɔːla

Verb

þola (weak verb, third-person singular past indicative þoldi, supine þolað)

1. to endure, to take, to withstand

Conjugation

þola — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að þola
supine (sagnbót)		þolað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þolandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þoli	við þolum	present (nútíð)	ég þoli	við þolum
	þú þolir	þið þolið		þú þolir	þið þolið
	hann, hún, það þolir	þeir, þær, þau þola		hann, hún, það þoli	þeir, þær, þau þoli
past (þátíð)	ég þoldi	við þoldum	past (þátíð)	ég þyldi	við þyldum
	þú þoldir	þið þolduð		þú þyldir	þið þylduð
	hann, hún, það þoldi	þeir, þær, þau þoldu		hann, hún, það þyldi	þeir, þær, þau þyldu
imperative (boðháttur)	þoldu (þú)	þolið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	þol	þoliði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

þolast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að þolast
supine (sagnbót)		þolast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		þolandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég þolist	við þolumst	present (nútíð)	ég þolist	við þolumst
	þú þolist	þið þolist		þú þolist	þið þolist
	hann, hún, það þolist	þeir, þær, þau þolast		hann, hún, það þolist	þeir, þær, þau þolist
past (þátíð)	ég þoldist	við þoldumst	past (þátíð)	ég þyldist	við þyldumst
	þú þoldist	þið þoldust		þú þyldist	þið þyldust
	hann, hún, það þoldist	þeir, þær, þau þoldust		hann, hún, það þyldist	þeir, þær, þau þyldust
imperative (boðháttur)	{{{56}}} (þú)	{{{57}}} (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	{{{56}}}u	{{{57}}}i *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Further reading

• “þola” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *þulāną.

Verb

þola (singular past indicative þoldi, plural past indicative þoldu, past participle þolt or þolat)

1. to bear, endure, suffer

Conjugation

Conjugation of þola — active (weak class 3)

infinitive	þola
present participle	þolandi
past participle	þolaðr
indicative	present	past
1st-person singular	þoli	þolda
2nd-person singular	þolir	þoldir
3rd-person singular	þolir	þoldi
1st-person plural	þolum	þoldum
2nd-person plural	þolið	þolduð
3rd-person plural	þola	þoldu
subjunctive	present	past
1st-person singular	þola	þølda
2nd-person singular	þolir	þøldir
3rd-person singular	þoli	þøldi
1st-person plural	þolim	þøldim
2nd-person plural	þolið	þøldið
3rd-person plural	þoli	þøldi
imperative	present
2nd-person singular	þol
1st-person plural	þolum
2nd-person plural	þolið

Conjugation of þola — mediopassive (weak class 3)

infinitive	þolask
present participle	þolandisk
past participle	þolazk
indicative	present	past
1st-person singular	þolumk	þoldumk
2nd-person singular	þolisk	þoldisk
3rd-person singular	þolisk	þoldisk
1st-person plural	þolumsk	þoldumsk
2nd-person plural	þolizk	þolduzk
3rd-person plural	þolask	þoldusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	þolumk	þøldumk
2nd-person singular	þolisk	þøldisk
3rd-person singular	þolisk	þøldisk
1st-person plural	þolimsk	þøldimsk
2nd-person plural	þolizk	þøldizk
3rd-person plural	þolisk	þøldisk
imperative	present
2nd-person singular	þolsk
1st-person plural	þolumsk
2nd-person plural	þolizk

Derived terms

• þol n (“patience, endurance”)
• þolanligr (“tolerable”)

Descendants

• Icelandic: þola
• Faroese: tola
• Norwegian Nynorsk: tola, tole
• Norwegian: (dialectal) tøla, tålå, tølja
• Elfdalian: tuolå
• Old Swedish: þola, þula
  • Swedish: tåla
• Scanian: tula
• Old Danish: tholæ
  • Danish: tåle
    • Norwegian Bokmål: tåle
• Gutnish: tule

References

• þola in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.

Old Swedish

Alternative forms

• þula

Etymology

From Old Norse þola, from Proto-Germanic *þulāną.

Verb

þola

1. to endure, to bear
2. to tolerate, to accept
3. to allow

Conjugation

Conjugation of þola (weak)

	present			past
infinitive	þola			—
participle	þolandi, -e			þolt (ntr.)
active voice	indicative	subjunctive	imperative	indicative	subjunctive
iæk	þol	þoli, -e	—	þoldi, -e	þoldi, -e
þū	þol	þoli, -e	þol	þoldi, -e	þoldi, -e
han	þol	þoli, -e	—	þoldi, -e	þoldi, -e
vīr	þolum, -om	þolum, -om	þolum, -om	þoldum, -om	þoldum, -om
īr	þolin	þolin	þolin	þoldin	þoldin
þēr	þola	þolin	—	þoldu, -om	þoldin
mediopassive voice	indicative	subjunctive	imperative	indicative	subjunctive
iæk	þolis	þolis, -es	—	þoldis, -es	þoldis, -es
þū	þolis	þolis, -es	—	þoldis, -es	þoldis, -es
han	þolis	þolis, -es	—	þoldis, -es	þoldis, -es
vīr	þolums, -oms	þolums, -oms	—	þoldums, -oms	þoldums, -oms
īr	þolins	þolins	—	þoldins	þoldins
þēr	þolas	þolins	—	þoldus, -os	þoldins

Descendants

• Swedish: tåla