iacio

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

iacio < πρωτοϊταλική *jakjō < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *(H)yéh₁-k-t < *(H)yeh₁- (πετώ, αφήνω)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈi̯a.ki.oː/ & /ˈi̯äkioː/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ia‐ci‐o

Ρήμα

iacio ^(la)

1. ρίχνω, πετώ, εκσφενδονίζω
2. σκορπίζω

Κλίση

Γ' συζυγία (15) (iacio, ieci, iactum, iacere)

Ενεργητική φωνή Ενεστώτας Οριστική: iaciō, iacĭs, iacĭt, iacĭmus, iacĭtis, iaciunt. Υποτακτική: iaciăm, iaciās, iaciăt, iaciāmus, iacātis, iaciant. Προστακτική: -, iace, -, -, iacĭte, -. Απαρέμφατο: iacĕre. Μετοχή: iaciēns, iaciēns, iaciēns (-ntis). Παρατατικός Οριστική: iaciēbăm, iaciebās, iaciebăt, iaciebāmus, iaciebātis, iaciebant. Υποτακτική: iacĕrĕm, iacĕrēs, iacĕrĕt, iacĕrēmus, iacĕrētis, iacĕrent. Μέλλοντας Οριστική: iaciăm, iaciēs, iaciĕt, iaciēmus, iaciētis, iacient. Υποτακτική: iacturus-a-um sim, sis, sit, iacturi-ae-a simus, sitis, sint. Προστακτική: -, iacĭtō, iacĭtō, -, iacĭtōte, iaciuntō. Απαρέμφατο: iacturum-am-um/os-as-a esse. Μετοχή: iacturus-a-um. Παρακείμενος Οριστική: iecī, iecīstī, iecĭt, iecĭmus, iecīstis, iecērunt (ή iecēre). Υποτακτική: iecĕrĭm, iecĕrĭs, iecĕrĭt, iecĕrĭmus, iecĕrĭtis, iecĕrint. Απαρέμφατο: iecisse Υπερσυντέλικος Οριστική: iecĕram, iecĕrās, iecĕrăt, iecĕrāmus, iecĕrātis, iecĕrant. Υποτακτική: iecissĕm, iecissēs, iecissĕt, iecissēmus, iecissētis, iecissent. Συντελεσμένος Μέλλοντας Οριστική: iecĕro, iecĕrĭs, iecĕrĭt, iecĕrimus, iecĕritis, iecĕrint. Γερούνδιο iaciendi, iaciendō, iaciendum, iaciendo. Σουπίνο iactum, iactu. Παθητική φωνή Ενεστώτας Οριστική: iaciŏr, iacĕris (-re), iacĭtur, iacĭmur, iacĭmini, iaciuntur. Υποτακτική: iaciăr, iaciāris (-re), iaciātur, iaciāmur, iaciāmini, iaciantur. Προστακτική: -, iacĕre, -, -, iacĭmini, -. Απαρέμφατο: iacī Παρατατικός Οριστική: iaciēbăr, iaciēbāris (-re), iaciēbātur, iaciēbāmur, iaciēbamĭnī, iaciēbantur. Υποτακτική: iacĕrĕr, iacĕrēris, iacĕrētur, iacĕrēmur, iacĕrēmini, iacĕrentur. Μέλλοντας Οριστική: iaciăr, iaciēris, iaciētur, iaciēmur, iaciēmini, iacientur. Υποτακτική: -, -, -, -, -, -, Προστακτική: -, iacĭtor, iacĭtor, -, -, iaciuntor. Απαρέμφατο: iactum īrī. Παρακείμενος Οριστική: iactus-a-um sum, es, est, iacti-ae-a sumus, estis, sunt. Υποτακτική: iactus-a-um sim, sis, sit, iacti-ae-a simus, sitis, sint. Απαρέμφατο: iactum-am-um/-os-as-a esse. Μετοχή: iactus-a-um Υπερσυντέλικος Οριστική: iactus-a-um eram, eras, erat, iacti-ae-a eramus, eratis, erant. Υποτακτική: iactus-a-um essem, esses, esset, iacti-ae-a essemus, essetis, essent. Συντελεσμένος Μέλλοντας Οριστική: iactus-a-um ero, eris, erit, iacti-ae-a erimus, eritis, erunt. Απαρέμφατο: iactum-am-um/-os-as-a fore. Γερουνδιακό iaciendus-a-um

 

Πηγές

• iacio - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.