duono

Εσπεράντο (eo)

Ετυμολογία

duono < duon -o

Ουσιαστικό

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	duono	duonoj
αιτιατική	duonon	duonojn

duono ^(eo)

• το μισό

duono de la libroj estas en tre bona stato, τα μισά βιβλία βρίσκονται σε πολύ καλή κατάσταση