-ισσα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	-ισσα	οι	-ισσες
γενική	της	-ισσας	των	-ισσών
αιτιατική	τη(ν)	-ισσα	τις	-ισσες
κλητική		-ισσα		-ισσες
Κατηγορία όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

-ισσα < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική -ισσα

Επίθημα

-ισσα θηλυκό

κατάληξη για θηλυκά ουσιαστικά από αρσενικά που λήγουν σε -ας, -ης, -ος
1. που δηλώνουν την ιδιότητα ή το επάγγελμα του συζύγου ή το δικό της
  άρχοντας > αρχόντισσα
  
  καραβοκύρης > καραβοκύρισσα
  
  σύντροφος > συντρόφισσα
  
  φονιάς > φόνισσα
2. πατριδωνυμικά θηλυκά
  Μανιάτης > Μανιάτισσα

Δείτε επίσης

Νεοελληνικές λέξεις με επίθημα -ισσα στο Βικιλεξικό

Πηγές

-ισσα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	-ισσᾰ	αἱ	-ισσαι
γενική	τῆς	-ίσσης	τῶν	-ισσῶν
δοτική	τῇ	-ίσσῃ	ταῖς	-ίσσαις
αιτιατική	τὴν	-ισσᾰν	τὰς	-ίσσᾱς
κλητική ὦ!		-ισσᾰ		-ισσαι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		-ίσσᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		-ίσσαιν
1η κλίση, Κατηγορία 'θάλασσα' όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

-ισσα < αρχικά, για πατριδωνυμικά σε *-ik-ya, όπως *Φοίνικ-yα > Φοίνισσα, *Κίλικ-ya > Κίλισσα. Αργότερα, και με διαφορετικές τροπές, όπως -it-ya *μέλιτ-yα > μέλισσα.^[1]