ἀστακός

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἀστακός	οἱ	ἀστακοί
γενική	τοῦ	ἀστακοῦ	τῶν	ἀστακῶν
δοτική	τῷ	ἀστακῷ	τοῖς	ἀστακοῖς
αιτιατική	τὸν	ἀστακόν	τοὺς	ἀστακούς
κλητική ὦ!		ἀστακέ		ἀστακοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀστακώ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀστακοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀστακός < ⊟ λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἀστακός, -οῦ αρσενικό

1. (θαλάσσιο ζώο) αστακός

   ※  4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοτέλης, Τῶν περὶ τὰ ζῷα ἱστοριῶν, 8, 17 @scaife.perseus

   Τῶν δὲ θαλαττίων οἱ κάραβοι καὶ ἀστακοὶ ἐκδύνουσιν ὁτὲ μὲν τοῦ ἔαρος ὁτὲ δὲ τοῦ μετοπώρου μετὰ τοὺς τόκους.

   ※  2/3ος κε αιώνας ⌘ Ἀθήναιος ὁ Nαυκρατίτης, Δειπνοσοφισταί, 3, 68 106d, @scaife.perseus, @el.wikisource

   περὶ δὲ τῶν ὀστρακοδέρμων τούτων Δίφιλος μὲν ὁ Σίφνιος οὕτω γράφει τῶν δ’ ὀστρακοδέρμων καρίς, ἀστακός, κάραβος, καρκίνος, λέων τοῦ αὐτοῦ γένους ὄντα διαφέρουσι. μείζων δ’ ἐστὶν ὁ λέων τοῦ ἀστακοῦ, οἱ δὲ κάραβοι καὶ γραψαῖοι λέγονται·

   ※  2/3ος κε αιώνας ⌘ Ἀθήναιος ὁ Nαυκρατίτης, Δειπνοσοφισταί, 3, 65 @scaife.perseus, @el.wikisource

   τὸν δ’ ἀστακὸν οἱ Ἀττικοὶ διὰ τοῦ ō ὀστακὸν λέγουσι, καθάπερ καὶ ὀσταφίδας.

2. (θαλάσσιο ζώο) ποταμίσια καραβίδα
3. (ανατομία) κοίλο μέρος του αφτιού

Άλλες μορφές

• ἄστακος
• ὀστακός
• ὄστακος

Πηγές

• ἀστακός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.