πτώχευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πτώχευση	οι	πτωχεύσεις
γενική	της	πτώχευσης*	των	πτωχεύσεων
αιτιατική	την	πτώχευση	τις	πτωχεύσεις
κλητική		πτώχευση		πτωχεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, πτωχεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πτώχευση < πτωχεύω -σις/-ση

Ουσιαστικό

πτώχευση θηλυκό

1. (νομ.) η γνωστοποίηση και επισημοποίηση της αδυναμίας πληρωμής ή εξώφλησης υποχρεώσεων είτε ατόμου, είτε επιχείρησης είτε κράτους, που έχει με τη σειρά της διάφορες νομικές συνέπειες για τον πτωχεύσαντα
2. (κατ’ επέκταση) η αναπαραδιά

   Παιδιά, εγώ κηρύσσω πτώχευση, πληρώστε εσείς το λογαριασμό (π.χ. του μπαρ)

Συγγενικά

• πτωχευτικός

Μεταφράσεις

    πτώχευση

αγγλικά : bankruptcy (en) γαλλικά : banqueroute (fr), faillite (fr) γερμανικά : Bankrott (de)