παράθεση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	παράθεση	οι	παραθέσεις
γενική	της	παράθεσης*	των	παραθέσεων
αιτιατική	την	παράθεση	τις	παραθέσεις
κλητική		παράθεση		παραθέσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, παραθέσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παράθεση < ελληνιστική κοινή παράθεσις < αρχαία ελληνική παρατίθημι < παρά τίθημι (5. (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική apposition)

Ουσιαστικό

παράθεση θηλυκό

1. η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του παραθέτω, η παρουσίαση κάποιων γεγονότων ή στοιχείων με διαδοχική σειρά

   παράθεση επιχειρημάτων

2. η ενσωμάτωση σε κείμενο αποσπάσματος ενός άλλου κειμένου, ενός παραθέματος
3. παραβολή, σύγκριση
4. προσφορά

   παράθεση γεύματος

5. (γραμματική) ομοιόπτωτος ονοματικός προσδιορισμός που δηλώνει μια γνωστή ιδιότητα του προσδιοριζόμενου ουσιαστικού

   → δείτε τη λέξη επεξήγηση

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις παραθέτω, παρά και θέτω

Δείτε επίσης

• διάταξη

Μεταφράσεις

    παράθεση

αγγλικά : apposition (en), juxtaposition (en), citation (en) γαλλικά : juxtaposition (fr), citation (fr)