μαρασμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μαρασμός	οι	μαρασμοί
γενική	του	μαρασμού	των	μαρασμών
αιτιατική	τον	μαρασμό	τους	μαρασμούς
κλητική		μαρασμέ		μαρασμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαρασμός < (ελληνιστική κοινή) μαρασμός

Ουσιαστικό

μαρασμός αρσενικό

1. το μαράζωμα, η μάρανση, το μάραμα, η παρακμή, η φθορά, η απώλεια της ζωτικότητας, της δημιουργικότητας

   ο μαρασμός μιας πόλης, της λογοτεχνίας, της κοινωνίας, της αγοράς ακινήτων, του εμπορίου, της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας

   οικονομικός μαρασμός, βιολογικός μαρασμός, συναισθηματικός μαρασμός

Μεταφράσεις

    μαρασμός

γαλλικά : marasme (fr)