κυνήγι
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | κυνήγι | τα | κυνήγια |
| γενική | του | κυνηγιού | των | κυνηγιών |
| αιτιατική | το | κυνήγι | τα | κυνήγια |
| κλητική | κυνήγι | κυνήγια | ||
| Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση. | ||||
| Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]- κυνήγι < μεσαιωνική ελληνική κυνήγι(ν) < (ελληνιστική κοινή) κυνήγιον < αρχαία ελληνική κυνηγέσιον < κυνηγός < κύων ἄγω
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]κυνήγι ουδέτερο
- οι ενέργειες και οι τεχνικές θανάτωσης ή σύλληψης θηραμάτων
- η πανίδα που κυνηγάει κάποιος καθώς και το σκοτωμένο (ή/και μαγειρεμένο) θήραμα
- το κυνηγητό
- (μεταφορικά) η επίμονη επιδίωξη ενός σκοπού
Συγγενικά
[επεξεργασία]- κυνηγόσκυλο
- κυνηγοτόπι
- κυνηγότοπος
- → δείτε τις λέξεις κύων και άγω
