κυνήγημα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κυνήγημα	τα	κυνηγήματα
γενική	του	κυνηγήματος	των	κυνηγημάτων
αιτιατική	το	κυνήγημα	τα	κυνηγήματα
κλητική		κυνήγημα		κυνηγήματα
Συνήθως στον ενικό.
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κυνήγημα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κυνήγημα > κυνηγῶ, κυνηγη- -μα < αρχαία ελληνική κυνηγέω / κυνηγῶ < κυνηγός < κύων ἄγω

Προφορά

ΔΦΑ : /ciˈni.ʝi.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κυ‐νή‐γη‐μα

Ουσιαστικό

κυνήγημα ουδέτερο

• η διαδικασία του κυνηγάω με τη σημασία: τρέξιμο πίσω από κάτι:
  1. για να το συλλάβω

     ≈ συνώνυμα: κυνηγητό, καταδίωξη

  2. ή για να το προφτάσω

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κυνηγός

Μεταφράσεις

    κυνηγάω για να συλλάβω

→ δείτε τη λέξη καταδίωξη

    κυνηγάω για να προφτάσω

Πηγές

• κυνήγημα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)