κλαρί

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κλαρί	τα	κλαριά
γενική	του	κλαριού	των	κλαριών
αιτιατική	το	κλαρί	τα	κλαριά
κλητική		κλαρί		κλαριά
Οι καταλήξεις -ιού, -ιά, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «παιδί» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κλαρί < μεσαιωνική ελληνική κλαρίν < (ελληνιστική κοινή) κλάριον / κλάριοι < *κλαδάριον < αρχαία ελληνική κλάδος

Ουσιαστικό

κλαρί ουδέτερο

1. κλαδί
2. βέργα

Συγγενικά

• ακλάρωτος
• ανθόκλαρο
• αντίκλαρο
• βαγιόκλαρο
• κλάρα
• κλαράκι
• κλαρίτης
• κλαρωτός
• → δείτε τη λέξη κλαδί

Εκφράσεις

• βγαίνω στο κλαρί:
  1. (παρωχημένο) (ιστορία) γίνομαι Κλέφτης ή κλέφτης
  2. ασχολούμαι με πράγματα ηθικώς επιλήψιμα ή κατακριτέα
• δεν τον αφήνω σε χλωρό κλαρί: δεν τον αφήνω να ησυχάσει, τον κυνηγώ

Μεταφράσεις

    κλαρί

→ δείτε τις λέξεις κλαδί και βέργα