ιδίωμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ιδίωμα	τα	ιδιώματα
γενική	του	ιδιώματος	των	ιδιωμάτων
αιτιατική	το	ιδίωμα	τα	ιδιώματα
κλητική		ιδίωμα		ιδιώματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ιδίωμα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἰδίωμα (ιδιαίτερο χαρακτηριστικό)

• για τη γλωσσική ποικιλία < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική idiome < αρχαία ελληνική ἰδίωμα

Προφορά

ΔΦΑ : /iˈði.o.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ι‐δί‐ω‐μα

Ουσιαστικό

ιδίωμα ουδέτερο

1. (γλωσσολογία) γλωσσική ποικιλία μιας διαλέκτου ή μιας γλώσσας που χαρακτηρίζει έναν τόπο ή μια κοινωνική ομάδα, στην οποία οι διαφορές (από τη συνηθισμένη γλώσσα) είναι φανερές, αλλά δεν εμποδίζουν την κατανόηση

   ⮡  στο τοπικό ιδίωμα της Καλαμάτας είναι πολύ συνηθισμένη η προσφώνηση "Μάνα μου"

   → δείτε και τη λέξη ιδιωτισμός

2. ιδιαίτερος τρόπος έκφρασης συγγραφέα

   → δείτε τη λέξη στιλ

3. (προφορικό) συνήθεια

   ⮡ έχει το ιδίωμα να τρίβει τα χέρια του πριν μιλήσει

Συγγενικά

• ιδιωματικός
• ιδιωματισμός
• ιδιωτισμός

Μεταφράσεις

    γλωσσική ποικιλία

αγγλικά : idiom (en) γαλλικά : idiome (fr) εσπεράντο : idiomo (eo) ισπανικά : dialecto (es)

    (άλλες σημασίες)

→ δείτε τις λέξεις στιλ και συνήθεια