θράσος
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | |||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | θράσος | ||
| γενική | του | θράσους | ||
| αιτιατική | το | θράσος | ||
| κλητική | θράσος | |||
| Κατηγορία όπως «δάσος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]- θράσος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική θράσος / θάρρος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *dʰers- < *dʰer- (υποστηρίζω, κρατώ)
Προφορά
[επεξεργασία]- ΔΦΑ : /ˈθɾa.sos/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : θρά‐σος
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]θράσος ουδέτερο, μόνο στον ενικό
- η αρνητική μορφή θάρρους για επιδίωξη στόχων με προσωπικό όφελος, ύπουλα και αθέμιτα μέσα. Συχνά προσβάλλει και αδικεί.
- ⮡ Δεν φτάνει που με εξαπάτησες, έχεις και το θράσος να μου ζητάς και τα ρέστα!
Συγγενικά
[επεξεργασία]- αποθράσυνση
- θρασεύω
- θρασομανώ
- → και δείτε τη λέξη θρασύς
Μεταφράσεις
[επεξεργασία] θράσος
Αρχαία ελληνικά (grc)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | |||
|---|---|---|---|---|---|
| θρᾰσεσ- | |||||
| ονομαστική | τὸ | θράσος | τὰ | θράση - θράσεᾰ | |
| γενική | τοῦ | θράσους - θράσεος | τῶν | θρασῶν - θρασέων | |
| δοτική | τῷ | θράσει - θράσεῐ̈ | τοῖς | θράσεσῐ(ν) | |
| αιτιατική | τὸ | θράσος | τὰ | θράση - θράσεα | |
| κλητική ὦ! | θράσος | θράση - θράσεα | |||
| δυϊκός | |||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | θράσει - θράσεε | |||
| γεν-δοτ | τοῖν | θρασοῖν - θρασέοιν | |||
| 3η κλίση, Κατηγορία 'βέλος' όπως «βέλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | |||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]- θράσος < ⊟ λείπει η ετυμολογία
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]θράσος ουδέτερο
- κουράγιο, τόλμη, σθένος, θάρρος
- ※ 5ος αιώνας πκε, ⌘Σοφοκλής, Τραχίνιαι, 725-726
- οὐκ ἔστιν ἐν τοῖς μὴ καλοῖς βουλεύμασιν | οὐδ᾽ ἐλπίς, ἥτις καὶ θράσος τι προξενεῖ.
- Δεν υπάρχει μες στα όχι καλά σχέδια | ουδ᾽ ελπίδα, που να μπορεί να δώσει κάποιο θάρρος.
- Μετάφραση: Ι.Ν. Γρυπάρης @greek‑language.gr
- ※ 5ος αιώνας πκε, ⌘Σοφοκλής, Τραχίνιαι, 725-726
- (με αρνητική σημασία) υπερβολικό θάρρος, αυθάδεια, θρασύτητα, απερίσκεπτη τόλμη, αναίδεια
Άλλες μορφές
[επεξεργασία]Συγγενικά
[επεξεργασία]Εκφράσεις
[επεξεργασία]- θράσος πολέμων: πολεμικό θάρρος, αψήφηση των πολεμικών κινδύνων
- ἰσχύος θράσος: πεποίθηση, πίστη στη δύναμη, η αλαζονεία της δυνάμεως, η «ὕβρις» που απορρέει από την ισχύ.
Πηγές
[επεξεργασία]- θράσος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- θράσος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'δάσος' χωρίς πληθυντικό (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά ουδέτερα (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά χωρίς πληθυντικό (νέα ελληνικά)
- Λόγια διαχρονικά δάνεια από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά με κλίση όπως το 'βέλος' (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'βέλος' (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά 3ης κλίσης (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά 3ης κλίσης ουδέτερα (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά ουδέτερα (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά παροξύτονα (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά ουδέτερα παροξύτονα (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'βέλος' παροξύτονα (αρχαία ελληνικά)
- Λέξεις παροξύτονες (αρχαία ελληνικά)
- Ελλείπουσες ετυμολογίες (αρχαία ελληνικά)
- Αρχαία ελληνικά
- Ουσιαστικά (αρχαία ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (αρχαία ελληνικά)
- Λήμματα με παραθέματα (αρχαία ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)